Twoje Wiersze - po nieść Q że

po nieść Q że

groteska

2025-10-08 03:42

zdobywanie punktu gar'ni
w laser pisma całej za nim
łut q znaczyć jej męczarni
bo-li jeśli chce cel spławić

taniec dobrań kieł latarni
przeprosiwszy; racji żony
bez użycia łąk globalnych
się nie oprze nastroszony

dla ubawu służby zdrowia
tańcem bacząc oporów kij;
jakby pięknej, lecz odnową
wędrującej zgniot parówki

skręcić pędem musi o'siąść
nauczonych czekać ław cel
mierżąc zderzać czuło osią
paty licząc, jak w poprawce

z góry dziękuję za ewentualne komentarze;
postanowiłem ale jednak już nie polemizować

autor

Groschek^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

ekszki

2025-10-09

Przestraszyłam się odrobinę po lekturze gdy zrozumiałam chaotyczny młyn myślowy

samisen

2025-10-08

Hej, Napisałem Ci info na @
Zerkniesz w wolnym czasie?
Bardzo proszę...

legenda

2025-10-08

Pozdrawiam6/5

legenda

2025-10-08

widzisz jakiego mam ducha świętego dałam 6/5 i jest jak ulał równo po nie pusto po lewo:)

Motylek78

2025-10-08

wiersz miesza czułość z absurdem
jakby autor sam nie wiedział
czy mówi o miłości, czy o jej parodii

może wyraża zagubienie w uczuciach
albo potrzebę bliskości mimo wewnętrznego oporu

trudno do końca powiedzieć jednak czuć
zagubienie drogi życia
Pozdrawiam autora serdecznie 💙🦋

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2025-10-08

potyczki się zdarzają większe lub mniejsze a za nimi przychodzą wnioski często rodzące nowe pomysły na strategiczne rozwiązania w sektorze działań

Odyseusz62

2025-10-08

Może kiedyś złote jajo tutaj zniesiesz
A może tylko oczy Q górze wzniesiesz
Próbuj dalej5/6na zachętę Ci dziśdaję

sturecki

2025-10-08

Jak to u Ciebie ... absurdalna, celowo rozchwiana gra słów i znaczeń ... jak język, który sam się potyka o własne nogi. Wygląda jak zapis z przeciążonego mózgu cywilizacji: biurokracja, technologia, rutyna, a wszystko mielone w poetyckim młynku nonsensu.
W tej grotesce nie chodzi o sens (chyba nie), lecz o pokazanie, jak łatwo język może zwariować, gdy próbuje udawać powagę.
Jak świat się robi zbyt poważny, to tylko groteska potrafi powiedzieć prawdę, udając bełkot ... i ponieść kurze.
5/6