nie tak to miało wyglądać
kłębi się w mojej głowie
kiedy widok mam na cmentarz?
spojrzenie jest przejrzyste
ale myśli gonią rzeczywistość
czas pędzi, przemija
z ogromną prędkością
i ulotny jest jak opłakane życie
teraz bardziej niż zwykle
zdajemy sobie sprawę
jak wielką wartość ma obecność
tych żywych i umarłych
których nie ma już
w naszym życiu
lecz wciąż są w sercach i pamięci
żałujemy, bo wszystko stało się
o moment za szybko
a my o moment spóźniliśmy się
z uśmiechem, ciepłym słowem przytuleniem, okazaniem miłości
słowem "kocham" i "dziękuję"
bo stale myśleliśmy
że jeszcze mamy czas
że jeszcze zdążymy...
jak nie dziś to jutro
stoimy z opuszczoną głową
łzą spływającą po policzku
wyrzutami sumienia
przecież nie tak, to wszystko
miało wyglądać...
