Twoje Wiersze - *** /homer - on istniał/

*** /homer - on istniał/

wolny

2023-04-16 12:21

Nieugaszony śmiech (bogów i bohaterów).

homer – on istniał przysięgam pluraliści
kto bardziej ma to wiedzieć
niż ja to widziałam
bladoniebieski korytarz czarna grecka waza

i białopłocha pląsa dziewica
w konturze skalistej pieśni
w takt pożądania miłującego cytrę

aojda gładzi jej włosy trochejem daktylem
widomą dłonią szkicuje opóźnienia akcji
wędrowny nędzarz śmierdzi
półbóg w oliwnym gaju tam

cały świat urojeń skrzyżowanych cech
półwojownika półnieśmiertelnika
półprawd półlegend
pamięć rozdwojona

dziś jest homerem pozbawionym oczu
dziś jest kuglarzem z przewodnikiem dni
człowiek wędrowny półrzeka półnimfa

bladoniebieski korytarz
zbyt rytmicznych słów

29.04.2015. dpb (wn)

autor

Wanda Kosma

przejdź do strony autora

Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Larisa

2024-11-07

I popłynęłam wyobraźnią do czasów Homera.
Czy istniał? Chcę wierzyć, że tak... w końcu siedem
miast greckich spierało się o jego pochodzenie.
Aojda o niezwykłym darze oratorskim.
Nie pisał i podobno był ślepcem.
Dzięki jego "Iliadzie", historycy i archeolodzy odnaleźli ruiny Troi.
Henryk Schliemann odkrył ruiny Troi na wzgórzu Husarlik.
Skoro istniała Troja... musiał istnieć Homer i musiał mieć dobrą pamięć
zbierając opowieści od innych przygodnych, wędrownych śpiewaków o losach Troi.
Wspaniały wiersz!
Urzekająca narracja.
Zostawiam tuzin gwiazd.
Najserdeczniej Cię pozdrawiam

Waldi1

2024-10-23

pozdrawiam serdecznie ... piękna jest nasza ziemia ,,,w Tarach byliśmy 3 razy ... nawet S ,Jan Paweł II umiłował Tatry ....

JoViSkA

2024-10-16

Wszystko się zmienia, nasza percepcja też, ale każdy "Homer" ma w życiu swoje 5 minut bez względu na epokę :)
Pozdrawiam ciepło Wando :)

Przeboski Mandaryn

2024-01-11

Ciekawy wiersz.

Mitylene

2023-04-16

Zobaczyłam ten obraz namalowany na wazie...i poczułam iście homeryckie natchnienie tegoż wiersza. Wiersz i metaforyka pierwsza klasa Wando! Pozdrawiam serdecznie.