Chyba, Sisi pozostają nam marzenia, ale już niedługo, dnia zacznie przybywać i poczujemy się wszyscy lepiej!
Serdeczności już poświąteczne, ale ciągle szczere:)😍

może na mojego czuba jakieś "zaskoczenie" wskoczy ;-) a tak na poważnie... .życie płynie, życie idzie do przodu... przyniesie, co ma przynieść... dobrej :-)

Tego, Tobie życzę...,życie lubi zaskakiwać, to już wiesz, pora na dobre zaskoczenie!:-)

nie wiem, kryształ jakoś nie chce się do mnie przytulić, gdzieś orbituje w przestrzeni nieosiągalnej... szukam sam siebie w niczym, może znajdę kiedyś zwykły dotyk, zwykłe pocałunek.... prawdziwy....a kryształy niech po orbicie życia krążą jak dobre gwiazdy... nasze weny....

Ależ jesteś jego posiadaczem, kryształ, to Twoja wyobraźnia, a tej Tobie nie brakuje... zatem teleportacja, do lepszego w Twoim zasięgu:))

Pewnie, korzystać z wszelkich możliwości... także tych, które podsuwa wyobraźnia.
Dziękuję za poczytanie, wiem, że dużo podróżujesz i ja z kolei z przyjemnością czytam, o Twoich "realnych" wrażeniach!
Serdeczności: )

TW jest otwartym portalem dla wszystkich piszących. Zapewne zauważyłeś, że swoje wiersze zamieszczają zarówno poeci, wieszokleci jak osoby dopiero rozpoczynające przygodę z pisaniem. Na portalu panuje przyjazna atmosfera i choć w w zdecydowanej większości jesteśmi anonimowi, tyle wiemy o sobie ile można wyczytać w wierszach, to szanujemy się i mam wrażenie, że się lubimy.
Jestem na TW od półtora roku, to drugi mój portal na którym piszę, znam inne, ale  odpowiada mi właśnie jego atmosfera.
Nie czytam wszystkich zamieszczanych wierszy, nie byłabym w stanie, najczęściej osób, które są moimi portalowi przyjaciółmi.
Interesują mnie "debiuty" i lubię wracać do wierszy "nowo piszących".
W komentarzach staram się pisać o moich odczuciach związanych z treścią czy emocjonalnością utworu, czasami odnoszę się do formy czy stylu, ale wiem, że tu moje kompetencje nie są nadzwyczajne.
Nie piszę komentarzy do wierszy, których nie rozumiem, nawet jeśli, to moi przyjaciele.
Wybacz, jeśli moja odpowiedź nie do końca, Ciebie zadowoli.
Miło mi, że zajrzałeś do tego wiersza, napisałam, go dwa lata temu, wówczas, ukazały się doniesienia o krysztale czasoprzestrzennym.
Serdecznie pozdrawiam i życzę dobrego dnia. ☀️

Na trudne, czasy jak znalazł!
Dziękuję za zajrzenie, serdecznie pozdrawiam:)

Może być!:)😊

To są trudne wybory, wiem coś o tym...mój wiersz jest żartem, ale są sytuację gdy gdy podróż wyobraźnią pomaga. Ty też, Andrzeju "podróżowałeś" po piątym wymiarze, nie ruszając się z miejsca, a real, to rzeczywistość, tu musisz się ruszyć jak jest konieczność i sumienie!
Pozdrawiam serdecznie 🍁

💕

Tak, będzie teleportacja, telepatia i jeszcze wiele innych ciekawych rzeczy, o których nam się nie śniło! 😂 Przecież chętnie bywam u Ciebie i to się nie zmieniło, ale ostatnio z czasem krucho...😃🤗😘

Właśnie na tym polega teleportacja w naszych czasach, ciekawe czy kiedyś będzie możliwa...?
Dziękuję, Gosieńko, że do mnie zajrzałaś, cieszę się z Twojego komentarza: ))💕

Ten wiersz, napisałam dwa lata temu, pod wrażeniem informacji w 2021 roku o udowodnieniu istnienia kryształów czasoprzestrzennych, fascynowałam się informacją i dla własnej przyjemności wymyśliłam możliwość teleportacji przy jego udziale, nie jest to możliwe, ale kto wie co przyniesie przyszłość😘
Ściskam, Gosiu serdecznie:))❤

A nawet jeśli nie... to marzenia i tak mogą pozostać...
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam 🍁

Dobrze by, było wyruszyć w świat, bez biletów, uciążliwości podróży i w każdej chwili móc wrócić..., to marzenie wielu i jak mi się zdaje od zawsze ludzie je mieli, ciekawe czy kiedyś się spełni?
Serdecznie dziękuję, Irenko za zajrzenie i gwiazdki, życzę, Tobie dobrego tygodnia :))☀️

Ulko, doskonale odczytałeś sens mojego wiersza...właśnie o to chodziło, tam wcale nie musi być lepiej...nie każde spełnione marzenie daje szczęście, a swoją drogą, taka teleportacja... nawet by się przydała!😘

To prawda, ale nie zawsze grosze o wszystkim decydują...!
Również serdeczności dla Ciebie i wielu wspólnych z Jadzią podróży:))

Może kiedyś teleportacja będzie możliwa, jak na razie możemy sobie tylko pofantazjować i oczywiści,
jeśli ktoś nie boi się trudów podróży wyruszyć w świat! Tak się składało, że wyjeżałam, gdzieś dalej najczęściej w czerwcu lub we wrześniu. Grażynko miałaś dobry sposób na zimę, mnie ona niestety zamykała, nie potrafiłam się z niej wyrwać.
W wierszu wykorzystałam ciekawostkę, którą pasjonowałam się dwa lata temu, wówczas napisałam ten wiersz, chodzi o udowodnienie istnienia kryształów czasoprzestrzennych, tacy laicy jak ja zadawali specjalistom pytania, czy to odkrycie przybliża nas do teleportacji i stąd temat wiersza.
Serdeczności, Grażynko i miłego wieczoru: ))

Co tam, 200 km, wystarczy, że słoneczko wsiądzie w pociąg... i już wiesz co dalej... przez okno!
Serdecznie pozdrawiam, Jarku, rozumiem Ciebie:)🌈