Serce i rozum
Szeroką, czerwoną falą, wlewa się
w jego zakamarki, a ono dźwięczy, rytmicznym tonem
- Miłość uwzniośla, gdy dwoje
staje się całością,
dobro połowy cieszy drugie,
przyjemność nie burzy jedności,
oddani sobie radością i podporą!
I tak serce pulsuje uczuciem
na przekór podejrzliwości rozumu.
Szemrze krew życia, wartko
płynąc meandrami, mijając progi,
wznieca szept rozumu o stratach!
- Miłość wiąże myśli, stajesz się jej zakładnikiem, rozpala niepokój
ciągłym pragnieniem, zatraca
w miłosnych fantazjach, oczekuje
oddania drugiemu!
Słyszało serce, co myśli rozum,
zakrzepła w nim krew,
wróciło do życia z zabliźnioną raną.
"Love seeketh not Itself to please,
"Nor for itself hath any care,
"But for another gives its ease,
"And builds a Heaven in Hell's despair.
So sung a little Clod of Clay
Trodden with the cattle's feet,
But a Pebble of the brook
Warbled out these metres meet:
"Love seeketh only Self to please,
"To bind another to Its delight,
"Joys in another's loss of ease,
"And builds a Hell in Heaven's despite."