Twoje Wiersze - POWODY DO PISANIA - sturecki

X

Logowanie

POWODY DO PISANIA

wolny

2025-05-07 08:14

drzewo milczy
a liście bez podpowiedzi
kołyszą się w stronę pomysłu

puste niebo skrywa powód
czemu chmury – nieruchome –
odfruwają poza wersy

noc nie wyświetla snu
blokuje wątek fabuły
i dźwiga jedynie ciężar pytań

mam dwa powody
by nie spać i nie myśleć
a coś we mnie czeka na wiersz

a on pisze się sam
gdy wszystko inne milknie
a pusty ekran domaga się słów

autor

sturecki

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

11 razy

Treść

6

7

5

2

4

2

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

0

5

9

4

2

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

BuchBooks

godzinę temu

Przepiękny, refleksyjny wiersz — subtelny, a jednocześnie pełen głębokiego napięcia między ciszą a twórczym impulsem. Język metaforyczny, z lekką nutą egzystencjalizmu, świetnie oddaje stan wewnętrznego oczekiwania na moment pisania. Pozdrawiam

Motylek78

trzy godziny temu

czasami słowa
pragną być zapisane
ja jeszcze ciągle piszę w zeszycie ;-))
lubię taki sposób powstawania wiersza
jednak czasami tylko ekran jest pod ręką
a słowa same wołają pisz pisz pisz....
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

Kika88

cztery godziny temu

Za Magda
Pozdrawiam serdecznie:)

Tadek1<sup>(*)</sup>

cztery godziny temu

Powód do pisania u mnie jest taki " wena to taki duchowy prąd, który nie wiadomo dokąd płynie i skąd"

sturecki

cztery godziny temu

Pięknie powiedziane – wena to jak błyskawica w ciszy, wpada bez ostrzeżenia i zostawia światło, które trzeba złapać, zanim zgaśnie; skąd płynie? Pewnie z tego miejsca w nas, które nie da się wyjaśnić, tylko opisać.

Mada44

ponad pięć godzin temu

Wena lubi ciszę i nastrój. Pozdrawiam

sturecki

ponad pięć godzin temu

Oj tak, wena przychodzi, gdy świat wreszcie ucichnie – wtedy szepcze najpiękniej. Pozdrawiam Cię serdecznie i niech Ci ta cisza jak najczęściej sprzyja! Czy dziś cisza Ci już coś podpowiedziała?

LydiaDel

ponad pięć godzin temu

Ja mam całkiem skromny powód do pisania. Nie uwierzycie, chcę Nagrody Nobla, a właściwie nie ja, tylko wena nie daje mi spokoju. Co jakieś zdanie usłyszę, już w głowie snują mi się wersety. Tak samo z muzyką. Jakiś kawałek wpadnie w ucho i pierwsza zwrotka gotowa. Z następnymi jest trudniej ...hi, hi.
Poważnie, nigdy się nie zastanawiałam, dlaczego piszę. To nie moja wina, tylko moich sióstr, ale to całkiem inna historia. Może kiedyś Wam zdradzę, dziś nie, bo się zbłaźnię.

"coś we mnie czeka na wiersz" - nie coś, tylko my czekamy na wiersz. 6/5 Serdeczności

LydiaDel

pół godziny temu

Może nie taki ambitny, jak pełen humoru. Ponoć mam tylko żarty w głowie.
Wiesz, zbyt wygórowane aspiracje są ciężkostrawne. A ja jestem w takim wieku, że nic nie muszę, ale wszystko mogę, jeśli potrafię. Jestem w rozkwicie młodości starszego wieku.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Jeśli wena domaga się Nobla, to znaczy, że masz do czynienia z wyjątkowo ambitnym lokatorem głowy – i niech tak będzie. Bo jak już wersy same się snują, a muzyka podrzuca strofy, to jedyne, co możesz zrobić, to zapisywać … i uśmiechać się, że siostry kiedyś coś w Tobie rozbudziły, co dziś rymuje się z marzeniem. A historii się nie bój – często te najdziwniejsze są najbardziej prawdziwe.

Larisa

ponad pięć godzin temu

Myślę, że natchnienie przychodzi i domaga się ujęcia go w formę.
Wiersz jest zapisem odczuć, emocji, przemyśleń. Wewnętrzną potrzebą duszy...
Każdy piszący odbiera ten magiczny moment, imperatyw na swój sposób.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

ponad pięć godzin temu

Zgadzam się – natchnienie to jak impuls z innego wymiaru, który domaga się ubrania w słowa, a wiersz staje się wtedy nie tyle tworem, co śladem duszy próbującej dogonić to, co właśnie ją poruszyło; każdy łapie ten moment inaczej, ale sens zostaje wspólny – trzeba pisać, bo inaczej nie da się być w pełni sobą.

Odyseusz62

ponad pięć godzin temu

Kiedyś nie było słów a świat już wielki był
Teraz słów dużo jest a świat skurczył się.
Pozdrawiam.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Bo kiedyś świat mierzyło się ciszą i spojrzeniem, a dziś tonie w gadaniu, które więcej zasłania niż odkrywa – słowa mnożą się, a sens gdzieś w tym gąszczu maleje. Pozdrawiam z uznaniem dla tej celnej refleksji.

Waldi1

dziesięc godzin temu

zastanawiam się czy drzewo milczy … chociaż słów nie wypowiada ..spójrz tylko sercem na liście one przemawiają do Ciebie swym kolorem pełnej miłości …trudno jest dostrzec gołym okiem poruszanie się chmur ...a przecież one są pełnych wersów w Twoim wierszu … a sen jest jak dla mnie cudownym wypoczynkiem przed wstaniem do działania z radością i energią do życia...to ja pytam dlaczego Ty nie spisz chyba ... że w ten sposób przedłużasz sobie godziny życia … itd… to już jest cud gdy nie myślisz a wiersz pisze się sam … bo ja muszę coś przeżyć by coś napisać w przeciwnym rzie będzie pusty ekran ...ale że w wierszu wszystko możliwe ..więc ufam w to co piszesz serce … nawet gdy lekko zasypiasz … pozdrawiam serdecznie …
16 maja mam spotkanie w domu seniora przy kościele św Andrzeja …

sturecki

dziesięc godzin temu

Tak – drzewo naprawdę nie milczy, tylko mówi językiem liści, a chmury są jak wersy, co zmieniają kształt, ale nigdy sens; i czasem właśnie wtedy, gdy nie myślisz, tylko jesteś – wiersz sam się pisze, jakby dusza wzięła pióro do ręki i szeptała przez sen.

jobo

dziesięc godzin temu

Coraz to z Ciebie jak z Erato boskiej
Lecą wokoło strofy lotów orlich

Szac i deszcz!

sturecki

dziesięc godzin temu

Aż chciałoby się rzec – gdy Erato kiwa, ja tylko notuję i podsuwam pióro w rytmie jej kaprysów; szac przyjmuję z pokorą, a deszcz niech leje – byle był ze słów.

Monia

dziesięc godzin temu

Prawdziwy poeta nie pisze dla zysku. Czuje w tym pasję oraz miłość do słowa pisanego, ale każda miłość nawet ta do tworzenia potrafi człowieka przytłoczyć. A gdy jest to przytłoczenie to nie ma tego luzu, radości oraz przyjemności. Wiadomo, że to prędzej czy później wraca, ale wiem po sobie że przewietrzenie głowy pomaga. Zresztą u każdego recepta jest inna, nikt nie jest przecież taki sam pozdrawiam 😉

sturecki

dziesięc godzin temu

Masz stuprocentową rację – prawdziwe pisanie to nie interes, tylko intymna podróż, która czasem ciąży jak zbyt długi marsz z własnym sercem na plecach; dlatego trzeba umieć zejść ze szlaku, dać głowie oddech, bo bez radości pisanie traci puls, a bez pulsu nawet najpiękniejsze słowa nie żyją.

Monia

dziesięc godzin temu

Ale poczytać innych dobra rzecz 😉

Eleanor Rigby

dwanaście godzin temu

Moim powodem do pisania jest miłość. Miłość do pięknych rzeczy, do natury, do mężczyzny, do dziecka
i mogłabym tak wymieniać to słowem kluczem jest miłość.
I jeszcze to co uwiera człowieka czyli wszelka nieprawość, niesprawiedliwość.
Pisanie to taki wentyl do spuszczenia powietrza z tego co boli lub zachwyca.

sturecki

dziesięc godzin temu

Wychodzi na to, że Twoje pisanie to połączenie serca i sumienia, gdzie miłość jest źródłem, a ból i zachwyt – ciśnieniem, które domaga się ujścia. I dobrze, że słowa stają się tym wentylem, bo dzięki nim można oddychać głębiej, nawet w trudniejszych chwilach.

Marek Żak

ponad dwanaście godzin temu

Różne są powody, chęć wyrzucenia z siebie, chęć sformułowania jakiejś nurtującej myśli, reagowania na problem, czy dyskusję (u mnie choćby na słowo zdycha, promowanego przez pewnego profesora) ale też chęć ćwiczenia umysłu w tworzeniu czegoś nowego.
Każdy ma pewnie inaczej.
Pozdrawiam

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Pisanie to nie jeden szlak, tylko cała sieć ścieżek: raz to oczyszczenie, raz bunt, raz intelektualna gimnastyka, a czasem po prostu echo słowa, które drażni jak drzazga w języku. I dobrze, że każdy idzie swoją trasą.

andrew

ponad dwanaście godzin temu

Słowa przychodzą z innego wymiaru, nieliczni je odbierają.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

SYLWIA SUCHY<sup>(*)</sup>

SYLWIA SUCHY^(*)

ponad dwanaście godzin temu

...ale z jakimiś ,,szeptuchami "" czarami czy wróżbami nie ma to nic wspólnego .Wiara w magię i wróżby jest grzechem.,,Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną ""! powiedział Bóg na tablicach Mojżeszowych .

SYLWIA SUCHY<sup>(*)</sup>

SYLWIA SUCHY^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Dokładnie tak .

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

I dlatego ci nieliczni są jak tłumacze szeptani dla świata – słyszą to, co niewidzialne, i przekładają ciszę na sens.

SYLWIA SUCHY<sup>(*)</sup>

SYLWIA SUCHY^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Niektórzy mają talent i powołanie
Apostołowie pisali pod natchnieniem bo tego domagał się Duch Święty,który w nich działał .Pisali z gorliwością pisali pod natchnieniem bo Prawda domaga się tego żeby wszyscy ją ujrzeli ,bo dobra Nowina domaga się tego żeby wszyscy o niej usłyszeli .Oczywiście do Ewangelii już nic dodawać nie wolno ani jej przekształcać czy interpretować po swojemu .Mam na myśli jedynie tj że w niektórych Duch działa jak wtedy i niektórzy też są pociągnięci do tego by pisać ,różne dary daje Bóg i tylko On jeden wie czemu i komu takie :-) .Pozdrawiam

SYLWIA SUCHY<sup>(*)</sup>

SYLWIA SUCHY^(*)

ponad dwanaście godzin temu

No właśnie .
Pozdrawiam serdecznie.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Coś w tym jest – nie każdy pisze z potrzeby twórczej, niektórzy piszą z potrzeby serca poruszonego czymś większym niż oni sami. Jeśli Duch porusza, to słowo staje się narzędziem, a nie popisem, i nie dla sławy, lecz dla Światła.
Dziękuję za wizytę.

Krystek

ponad dwanaście godzin temu

To wielki dar mieć natchnienie
do pisania wierszy , Wena ma
Cię w opiece - pobudza talent i
wyobraźnię.
Śle moc serdeczności i pogody
ducha:)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

To prawda – Wena to kapryśna muza, ale jak już przychodzi, potrafi otworzyć głowę jak okno na świat, w którym każde słowo ma sens i puls.
Dziękuje i pozdrawiam.

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Ja nie znam powodu swojego pisania, nie prosiłam się o to, to samo przychodzi nagle i bez zapowiedzi, spać nie daje i w ogóle nie wiem po co, skoro żadnego pożytku z tego nie ma, poza samą satysfakcją pisania i że znajdzie się parę osób, którym się to moje pisanie czasami podoba...Pozdrawiam serdecznie Stasiu i życzę udanej środy :))

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Nawet święty, gdy go podrapać, potrafi zawarczeć – wychodzenie z siebie to niezła strategia, dopóki ktoś nie próbuje nas tam z powrotem wcisnąć bez pytania.

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Ja czasami wychodzę z siebie i staję obok żeby zachować spokój, ale bywa, że emocje biorą górę, szczególnie gdy ktoś dźga mnie ostrym pazurem :))

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Zdecydowanie – lepiej raz porządnie wyrzucić z wątroby niż nosić w sobie kwaśne resztki i udawać, że wszystko smakuje wybornie.
Wiele razy zaciskam zęby słów, żeby nie ugryźć, ale niektórych przydałoby się ukąsić zaciśniętą pięścią wyrazów.

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Czasami trzeba wyrzucić to, co leży na wątrobie, to oczyszcza atmosferę wbrew pozorom :))

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

I całe szczęście – świat nie potrzebuje samych cierpliwych świętych, tylko także tych, co przeczytają mimochodem, ale trafnie i bez ściemy ... wyrzucą z siebie gniewy i żale.

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Przeczytałam mimochodem :P Nic nie poradzę, że nie mam tyle cierpliwości i wyrozumiałości jak Ty :)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

To właśnie jest najczystsze pisanie – nie na zamówienie, nie dla zysku, tylko dlatego, że coś w Tobie nie umie milczeć; a jeśli choć kilka osób słucha i czuje, to znaczy, że ten „brak pożytku” to najcenniejszy sens.
P.S. Nie podglądaj komentarzy, bo dostrzegam, że niektóre są źródłem buntu.

Autor poleca

Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

piosenka bez końca

Gdzie jesteśmy?

- Dźwięki Strun^(*)

przypadkowy punkt styczny

ostatnia godzina wciąż przesuwana

Nić i igła ...

Inne wiersze tego autora

GRZECHY ŚWIĘTE

CZY ZAPYTASZ TEŚCIOWEJ?

CZY JESTEŚMY Z GWIAZD?

DROGA W JEDNĄ STRONĘ

DROBINKI CODZIENNOŚCI

PIERWSZY DZIEŃ ŚWIĄT

SETKA NA EKRANIE

CZY PYTANIE WYSTARCZY?

WTOREK PO ŚWIĘTACH

HISTORIE UKŁADÓW TRÓJKĄTNYCH

GMINNI MY POECI

ZA U – BEZ KŁAMSTWA

SYMBOL ZBAWIENIA

ZEGAR BIJE TRZYNAŚCIE

Pokaż mniej

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności