Twoje Wiersze - MOJE TWOJE

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

13 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2025-09-22

W ostatecznym rozrachunku podział na "moje" i "twoje" jest iluzją. Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-09-23

Masz rację, na końcu wszystko i tak miesza się w jedno, dzięki i pozdrawiam serdecznie.

Naja

2025-09-21

Moje i twoje, to często wspólne we wszechświecie...
Jak zwykle, ciekawa, trafna, poetycka refleksja :-)
Pozdrawiam serdecznie :-))

sturecki

2025-09-22

Masz rację ... moje i twoje splatają się w nasze, i w tym jest cały sens, dzięki ... cieszę się, że tak to odebrałaś.
Pozdrawiam.

JaSnA7

2025-09-21

Może to i racja...
Jak słowa wpadną w czyjeś ucho, to już mają nowego właściciela...
No ale nie wiemy, jak jest we wszechświecie...
Może gorąco? To nie spodnie, a strój kąpielowy...
Może zimno? Futro potrzebne...
Temat spodni kontrowersyjny:))
Pozdrawiam Staszku:)
6/5

sturecki

2025-09-22

Dobre ujęcie ... słowa naprawdę zmieniają adres, a wszechświat pewnie nosi to, co akurat pasuje do pogody, więc spodni bym mu nie zakładał na stałe.
Pozdrawiam.

Kornel Passer

2025-09-21

"Mojość" jest sposobem na przeżywanie świata stosowanym przez większość ludzi, bo dany jest im naturalnie. Inne podejście wymaga już pracy nad sobą. Twój wiersz ciekawie rozkmina granice poszczególnych "mojości", pozwalając na wejrzenie głębiej w to zjawisko.

sturecki

2025-09-22

Dzięki za tak trafną myśl, faktycznie łatwiej żyć w swojej „mojości”, a wejście głębiej i podział tej granicy to już robota nad sobą, cieszę się że wiersz to uchwycił.
Pozdrawiam.

Larisa

2025-09-21

W pierwszej strofie myślę, że lepiej pasuje sformułowanie, *że własność to wariant przejściowy...
Moje, twoje... czy to ważne, czyje? Gdy dwoje ludzi jest razem, podział znika.
Miłość nie lubi podziałów na twoje, moje... miłość scala wszystko w jedność.
Czy wszechświat (uosobiony przez Autora) nosi spodnie? A może nosi długą, przepastną suknię?
Intrygujący wiersz!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-09-21

Dzięki za tak wnikliwy komentarz, masz rację że własność to tylko przejściowy wariant i w miłości znika granica między moim a twoim, a wszechświat pewnie ubiera się jak mu wygodnie, raz w spodnie, raz w nieskończoną suknię.
Pozdrawiam.

Elżbieta

2025-09-21

Napawa mnie nostalgią widok przedmiotów, tych zwyczajnych, należących kiedyś do moich bliskich, zastanawiam się w czyje ręce wpadnie, to co dziś moje. Jest pewna umowność posiadania, jednak słowa, wspomnienia są tylko moje, mimo przenikania ze wspomnieniami i słowami innego. Z kolei ze spojrzeniem na ciało jest trochę jak "kameleonem", pod wpływem cudzego trochę je dostosowujemy do jego oczekiwań! Ciekawy wiersz!
Serdecznie pozdrawiam, Staszku:)⭐️

sturecki

2025-09-21

Ładnie to napisałaś, przedmioty mają pamięć i robią nostalgię, wspomnienia zostają tylko nasze, a ciało rzeczywiście czasem zmienia się jak kameleon. Dobrze, że są rzeczy, których nie oddajemy nikomu.
Pozdrawiam.

Odyseusz62

2025-09-21

Moje, twoje czyli nasze to najbardziej liczy się.
Pozdrawiam,

sturecki

2025-09-21

Dokładnie ... moje i twoje stapiają się w nasze ... i to właśnie ma znaczenie.
Pozdrawiam.

Waldi1

2025-09-21

jak wrócę ze Mszy ..to odniosę się do wiersz ... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-09-21

Masz rację. Twoje i moje składa się na nasze. Dobrze znać granice i chronić to, co swoje bo czasem rozdzielność ratuje przed stratą, a wspomnienia mamy i jej głos to skarby, które formują Twoje serce. Trzymajmy wzajemny szacunek i miłość, amen.

Waldi1

2025-09-21

Musi być Twoje i moje … gdy jesteśmy przyjaciółmi … lub znajomymi lecz możemy się tym dzielić ...to jest nasza decyzja co z naszym robimy … a w dobrym małżeństwie powinno być nasze … lecz w niektórych jest to niebezpieczne i dobrze mieć rozdzielność majątkową ...bo możemy zostać z niczym … jeżeli słyszymy słowa … które docierają do naszych uszu … więc mamy możliwość udzielić plewy od ziarna i iść własną drogą ….itd ...
moje wspomnienia są mojemu sercu miłe ...dzięki mamie ... której słuchałem miłości głosu … one mnie kształtowały i chwała jej za to … więc jak myślę Twoje wspomnienia też są miłe Twojemu sercu ...bo po pisaniu wierszy … to wyczytuję w każdym wersie … spojrzenia i obrazy tworzą jedną całość oby to była całość wzajemnego szacunku i miłości … amen ...pozdrawia serdecznie...

sturecki

2025-09-21

Dobrze, czekam spokojnie, pozdrawiam serdecznie i życzę Ci dobrej Mszy.

Jastrz

2025-09-21

Pomiędzy moje, a twoje nie ma (jak sugeruje twój wiersz) pełnej symetrii. Dowodzi tego stare porzekadło:
"Co twoje to nasze, a co moje, to nie rusz!"

sturecki

2025-09-21

Święta prawda, tak to często działa, łatwiej dzielić cudze niż swoje, dzięki za ten celny dodatek i pozdrawiam. A mój wiersz rozróżnia te wyrazy, umieszczając je w dwóch różnych kieszeniach.
Pozdrawiam.

andrew

2025-09-21

Twoje moje,
toć my bracia obydwoje.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-09-21

Tak ... Twoje i moje splatają się, bośmy bracia obydwoje.
Pozdrawiam.

Kika88

2025-09-21

Ładna refleksja
Pozdrawiam serdecznie🌺

sturecki

2025-09-21

Dziękuję, cieszę się że tak to odebrałaś, pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia.

Marek Żak

2025-09-21

Dokładnie tak, a w przypadku wiersza on wpada do ucha, interferuje z emocjami i przemyśleniami czytelnika i jest to inny wiersz, niż napisał go autor. Pozdrawiam