Twoje Wiersze - Ptakom...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Waldi1

2024-11-15

więc uczmy się od ptaków ... bo są bardzo mądre ... pozdrawiam serdecznie ...

GabiC^(*)

2024-11-27

Dziękuję bardzo drodzy Poeci.
Życzę dobrego dnia.
Pozdraeiam serdecznie:)))

GabiC^(*)

2024-11-18

Drodzy Poeci dziękuję bardzo za odwiedziny, komentarze, życzenia, pozdrowienia, gwiazdki.
Życzę pięknego, szczęśliwego dnia. Pozdrawiam serdecznie:)))

JoViSkA

2024-11-15

Może rzeczywiście zrozumiały, że to nie jest miejsce na ptasią ubikację :)))
Pozdrawiam z uśmiechem

GabiC^(*)

2024-11-19

Dziękuję bardzo za odwiedziny, czytanie, komentarz.
Miło Ciebie widzieć Uleńko. Pozdrawiam serdecznie:)

ekszki

2024-11-15

Zaginęły dzikie impulsy zmysłowości

GabiC^(*)

2024-11-19

Dziękuję bardzo. Pozdrawiam serdecznie Ekszi

Grzegorz67^(*)

2024-11-15

Nasza, Twoja ptaszarnia - oby żyły wolne,
niech się gnieżdżą i rodzą, trele w rytmie... love.
Bo nie trudno przewidzieć - ptaszęcą Sodomę,
jednak zanim zobaczysz... ostatni raz pomknę!

Miłego weekendu Gabi.

GabiC^(*)

2024-11-19

Dziękuję bardzo Grzesiu za odwiedziny, czytanie, komentarz, życzenia.
Pozdrawiam serdecznie:)

ajw

2024-11-15

Wystarczy po prostu pogadać. Mój mąż gada też z własnym ciałem i ma efekty. Przestaje boleć ;)

ajw

2024-11-19

Mam na imię Iwona :)

GabiC^(*)

2024-11-19

Dziękuję bardzo za odwiedziny, komentarz, czytanie.
Pozdrawiam serdecznie Ajw:))

Monia

2024-11-15

Ptaki być może się przestraszyły,że nie będą miały powrotu do ulubionego miejsca pozdrawiam serdecznie 😉

GabiC^(*)

2024-11-19

Moniu dziękuję bardzo za odwiedziny, czytanie, komentarz.
Życzę miłego dnia:)

Krystek

2024-11-15

Myślę, że my nie doceniamy mądrości
ptaków i zwierząt. Mam kotkę i dobrze
się dogadujemy.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

GabiC^(*)

2024-11-19

Krystek dziękuję bardzo. Miło Cię widzieć,
Też mam kotka.
Pozdrawiam serdecznie:))

sturecki

2024-11-15

Anegdotyczny wiersz o zaskakującej harmonii między ludźmi a naturą, gdzie ptaki zdają się reagować na skargę człowieka, jakby rozumiały jego frustrację. Ta zabawna i nieco surrealistyczna historia pozostawia miejsce na refleksję o komunikacji i wzajemnym szacunku, nawet w relacjach z pozornie nieświadomymi istotami. Najbardziej intrygujące jest pytanie „Czy one usłyszały skargę” – to moment, który otwiera wyobraźnię i każe zastanowić się nad granicami porozumienia z naturą.
Może czasem warto wierzyć w cuda, nawet te najmniejsze i najzabawniejsze.