niebieska smuga horyzontu
strasznym historiom tego świata
znajduję dobro gdzieś w człowieku
i to pozwala duszy latać
na peryferie snów minionych
do granic wizji i rozsądku
tam gdzie rozwija się szalona
niebieska smuga horyzontu
na przekór i pomimo wszystko
tkwi taką siłą w jednym słowie
by błękit mieć przy sobie blisko
i by mógł barwić się nim człowiek
- niebieski szlak -
jeśli szukać radości
to tam gdzie smutku nie ma
gdzie się można rozgościć
najzwyczajniej się nie bać
krzywych spojrzeń epoki
i zaległych tragedii
tuż pod ręką mieć spokój
w oczach czuć nieba błękit
i wiedz o tym że można
znaleźć tą radość w sobie
karmić duszę gdy głodna
tyle tylko ci powiem
jeśli szukać radości
to na przekór . wytrwale
pozwól jej się rozgościć
byś podążać mógł dalej
.
koralowe mam marzenia
na wisiorku ciepłych myśli
w których rzeczywistość zmieniam
w wierszowanych wersów wyścig
by się umysł zazielenił
a realia stały głębią
w koralowych strofach zmieniam
to co szare w czyste piękno
bycia sensem kreowanym
jak te wersy koralowe
na wisiorku snów porannych
zabarwionych ciepłym słowem