Myśli jak motyle, ulatują ponad, kiedy tracimy nadzieję. To, co obiecane niekiedy zostaje tylko pustką.

Serdecznie pozdrawiam

Witaj , niestety nasze marzenia często mijają się z rzeczywistością. Bardzo serdecznie pozdrawiam , gratuluję pomysłu i pozostawiam gwiazdki Irena

Marzenia mają to do siebie, że są... marzeniami, w nich wszystko wygląda piękniej, bo taka ich natura!, ale co warte byłoby, życie bez marzeń?
Serdecznie pozdrawiam:)⭐

Często, to czego byśmy chcieli zupełnie nijak się ma do tego jak w rzeczywistości jest. Każdy wyobraża sobie idealny świat, idealną kobietę, wspaniałego mężczyznę. Życie często budzi nas z naszych wyobrażeń.
Pozdrawiam :)

Wyobrażenia nasze o kimś/czymś, a także marzenia zwykle niewiele mają wspólnego z realnością. Peel stwierdza:
"gdzie się podziała
ta z mojej wyobraźni
marzeń była taka
prawdziwa szczera".
Tak się wydawala tam prawdziwa, bo taką on chciał ją widzieć. Okazuje się jednak, że prawdziwość kryje się dużo głębiej pod wyobrażeniami. Wiele tu musi opasc kurtyn, czasem wiele wyłącznie się łez, słów wiele musi zostać wypowiedzianych, żeby okazać się miało, co właściwie jest realne, prawdziwe, szczere. Zastanawiam się jeszcze nad tytułem. Tam bowiem myśli są już "zgubione", w tekście natomiast one nadal jeszcze są "zagubione". Czy to zwykła literówka, czy celowy zabieg? Bo rzeczywistości te dwie są nieco różne od siebie. Być może myli te nazwane zostały zgubionymi, bo już dawno przepadły, a peel spogląda na sprawę chłodną refleksją po czasie. Może trochę dla przestrogi dla siebie samego na przyszłość...
Dobrze się czytało Twój wiersz. Pozdrawiam 🙋🏻🙂

Warto marzyć, bo marzenia nie mają ram.
co świat jest bez nich wart.