Powrót do normalności
Zwykła normalność, stworzona przez lata.
Nawoływany głosami rozsądku,
Powracam do niej, po zwiedzeniu świata.
Bieg za pieniądzem, codziennie od rana.
Zniewalam duszę, by pożywić ciało.
By móc wieczorem napić się szampana,
I do pierwszego, by nie brakowało.
Czym jest normalność, do której wciąż wracam,
Po krótkich chwilach gorącego słońca?
Niewolą, w której życie swe zatracam.
Z niej się nie wyrwę, chyba już do końca.
GrzesioR
09-07-2022