Niegdyś nadstrzępiony kalendarz stary,
Okraszony licznymi czarno-białymi fotografiami,
Przypadkiem na strychu znaleziony,
Przestrzegł mnie niesłyszalnymi słowami…
- Pamiętaj o przeszłości…

Niedawno stara pożółkła pocztówka,
Która przed laty kilkunastoma,
Zapomniana pod biurkiem się zawieruszyła,
Odnaleziona cichuteńko mi wyszeptała…
- Wszystko ma swój czas…

I mój pierwszy komputer 8-bitowy,
Gdy przedwczoraj wyciągnąłem go z szafy,
By bezcenne wspomnienia odświeżyć,
Szepnął mi o dzieciństwa chwilach beztroskich…
- Czas zatrzymany w wspomnieniach tkwi…

I stara zabytkowa moneta,
Gdy obracałem ją w palcach,
Przez nikogo o to nieproszona,
Czule do ucha mi szepnęła…
- Historię całym sercem kochaj!

Zbierając myśli rozproszone,
Wszystkim im w duchu odpowiedziałem
I starej nadpleśniałej pocztówce pożółkłej
I błyszczącej niegdyś monecie zaśniedziałej…
- Z całego serca wam obiecuję!

O starym kalendarzu nie zapomniałem,
W kącie wieszając go na ścianie,
Starym komputerem się posłużyłem,
By stukając w jego przybrudzoną klawiaturę,
Taką oto napisać im odpowiedź…

,,Ja o Historii zawsze skłonny pisać jestem,
Zarówno prozą jak i wierszem,
Skrupulatnie, rzetelnie i obiektywnie,
By rozradować niejednego pasjonata przeszłości serce,
Zawsze oryginalnym tematu ujęciem.

By odkryć grobowców faraonów sekrety,
Zasnute mrokiem nieprzeniknionej tajemnicy,
By chłodnym wieczorem jesiennym,
O niezłomnych partyzantach choćby parę zdań skreślić,
Pisząc o dalekiej i niedalekiej przeszłości.

By ku Grunwaldu polom rozległym,
Wędrując myślami natchniony,
Usłyszeć w wyobraźni tamten szczęk mieczy,
By rozmyślając o kamiennej Mysiej Wieży,
Dociekliwymi domysłami legendę króla Popiela zgłębić.

Pisząc o Historii zawsze jestem szczęśliwy
I nad rozwikłaniem niejednej przeszłości tajemnicy,
Z uśmiechem głowię się niestrudzony.
Przeto zawsze dla szerzenia o przeszłości wiedzy,
Gotów jestem ochoczo ofiarować uniżone usługi…”