Gyszychty nosze- nasze historie.
Pisałam o tym w częściach(5) Jest w części V









Janusz i Maciek. Dziękuję

NB. Do szpiku kości porusza mnie historia Witolda Pileckiego – bohatera, którego ubecja tak zakatowała i zabiła po ukartowanym procesie."
Właśnie!
zauważ że to dobrowolny wiezień Oświęcimia
o którym mówił ze to było pikuś względem oprawców ze wschodu + bezpieka, przywieziona przez Stalina.

autochtoni często o rodowodach mieszanych., na terenie Prus za Hitlera byli w znacznej liczbie polakami , po nastaniu 'władzy ludowej byli tak prześladowani że opłacało się 'przyznać ' do pochodzenia niemieckiego i wyjechać do Reichu
z przedstawionego powyżej wiersza widać wyraźnie że z mową niemiecką miało miało niewiele wspólnego co najwyżej niemiecki akcent więc mowa o braku poparcia też nie ma sensu
po prostu było siła złego na jednego" jak mówi przysłowie i słowo które używasz też nie jest adekwatne to byli niezłomni

NB. Do szpiku kości porusza mnie historia Witolda Pileckiego – bohatera, którego ubecja tak zakatowała i zabiła po ukartowanym procesie.

Dzięki za link! Bardzo ciekawa historia. Pogłębiony opis można znaleźć na stronie IPN-u

https://podziemiezbrojne.ipn.gov.pl/zol/teksty-historyczne/90828,Rajd-patrolu-Tygrysa.html

Jak obie relacje opisują, chłopaki jednak musieli się z terenu wycofać, bo swojej miejscowej bazie płacili pieniądze, a dochody zbierane od rzezimieszków musiały się (prędzej czy później) skończyć.

Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że te historie wymagają po prostu wielu osobnych wierszy, a wzmianka na dwa wersy nie wystarcza, żeby przekazać cały stojący za nimi dramatyzm.

i
https://superczas.pl/tropemwilczym

"
W okolicach Dobrego Miasta żołnierze wyklęci nie funkcjonowali, bo tam nie było bazy, na której mogliby opierać zdobywanie środków do życia – każdy był obcy, dużo wymieszanych ludzi " - wierutna bzdura
wystarczy wrzucić żołnierze wyklęci koło Dobrego Miasta
i http://www.podziemiezbrojne.pl/?p=659

https://www.youtube.com/watch?v=z0EZSFAnD04

Komentarze nie muszą mi się podobać ale nie podoba mi się twoje zachowanie i to wobec płci pięknej. Dżentelmenem to ty nie jesteś.

Nie piszę komentarzy po to, aby się podobały.

Odpowiem ci na twoje argumenty takim zdaniem: otóż nigdy nie było i nie będzie w poezji wiersza, który się każdemu będzie podobał i będzie zaspakajał gusta wszystkich czytających i miłośników poezji. Dlatego nie podobają mi komentarze tzw
pouczające bo poezja to wolna sztuka i niech każdy pisze tak jak mu serce dyktuje i nie zmieniajmy autorom stylu pisania bo nie do tego służą nasze komentarze

@Maciek.J – pewnie, że ma prawo do własnej ekspresji, stylistyki itd.
Ja natomiast mam prawo do własnego zdania na temat doboru tychże.
Wydaje mi się, że więcej sensu ma zwracanie uwagi na pozytywne cechy utworu i negatywne – w obu wypadkach w moim własnym odbiorze – niż poprzestawanie wyłącznie na chwaleniu. Taka postawa bardziej sprzyja szczerej komunikacji i rozwojowi osobowości twórczej. W tym sensie moje uwagi o charakterze negatywnym wynikają z chęci zainspirowania osoby, z którą rozmawiam, z chęci namówienia jej do dążenia do lepszej części siebie niż z chęci deprecjonowania jej pracy.

Limajno mi się podoba – żołnierze wyklęci mniej.
Co za tym stoi, już napisałem poniżej, podsumowując:
* fragment o żołnierzach wyklętych jest pozbawiony w tekście osobistego odniesienia, a co za tym idzie nie brzmi (dla mnie) jak typowa materia poetycka.

O gustach się może i nie dyskutuje – w trybie „mój gust jest lepszy niż twój” rzeczywiście nie ma sensu. Jednak dyskusja estetyczna w trybie:
* ten środek na mnie działa tak, a tamten inaczej;
* gdyby to zrobić trochę inaczej, to na mnie działałoby jakoś tam
chyba od samego antyku do dziś wciąż sens ma.

skoro nie czepiasz się dla czepiania to po co tak piszesz o ,,żołnierzach wyklętych' Tyle lat spoczywali w anonimowych mogiłach skazani na wieczne zapomnienie Ale historia nie pozwoliła na niepamięć. Dziś mówimy o nich jak o bohaterach najnowszej historii , możemy pisać o nich książki albo kręcić filmy. Nawet powstały piosenki. A tobie kolego po piórze nie pasuje jezioro Limajno? Szczerze mówiąc, nie rozumiem Ciebie. Autorka ma prawo do osobistej refleksji do stylistyki swojego wiersza a czy to się komuś podoba czy nie to kwestia gustu a o gustach się nie dyskutuje.

Nie czepiam się dla czepiania, daję tylko szczerą opinię, o tym, co mi się podoba, a co mniej. Z mojego 50-letniego doświadczenia życiowego wydaje mi się to cenniejsze niż czysta pochwała, którą zresztą ten wiersz ode mnie dostał.

"Raczej tylko pytam, co gdy ktoś miał doświadczenia inne?"
Nie wiem jakie masz- napisz wierszem, prozą na swojej stronie.
Piszę o swoich doświadczeniach. Piszę gwarą warmińską- mową mojej Ziemi- o zwyczajach, obrzędach, o miłości do Warmii. O historii.
To co jest osobiste czy nie- to subiektywne zdanie- Twoje ( mam inne).
Mam wrażenie, czepiania się tylko a propos..
To wszystko.

A moja rodzina to napływowi i w mojej okolicy, pod Bartoszycami, było trochę autochtonów.
Nie neguję doświadczenia osobistego i wagi czynów wcześniejszych pokoleń.
Raczej tylko pytam, co gdy ktoś miał doświadczenia inne? Tylko zadaję pytanie, czy nie warto postawić na celniejsze wybory kompozycyjne? Żołnierze wyklęci nie tylko kojarzą się ze sprzeciwem władzy komunistycznej, ale też i z przemocą i wymuszeniami (z czegoś musieli ci ludzie w lasach żyć).

Ale w sumie mniejsza o to. Mój komentarz trochę za bardzo obraca się wokół tego, że bez tych dwóch wersów czyta się lepiej, a to usuwa tę treść. Warto się też zatrzymać nad tym, jak tę treść zachować. Moim zdaniem wersy drugi i trzeci brzmią nieco jak z czytanki IPN-u. Brakuje im osobistego wymiaru. Dużo bardziej poruszyła mnie informacja w komentarzu, że przyjaciele dziadka walczyli w Powstaniu Warszawskim, niż te dwa wersy. Informacja była bardzo osobista, a te wersy nie są. I teraz pytanie, jak ująć w wierszu dokładnie to osobiste doświadczenie.

Dwóch przyjaciół mojego Dziadka poszło walczyć w Powstaniu Warszawskim.
Bazą są ludzie.
Cała moja Rodzina to Warmiacy.- od pokoleń. Wszyscy. Nie obcy.
Jestem autochtonką.
( dla mnie wszystkie zwrotki pasują)

dzięki

dzięki

dziękuję

dziękuję

dziękuję

Dzięki

piękne.
Dodam tutaj jeśli pozwolisz. Dzięki

Dziękuję.

mnie nie

tak. Ona jest moją Drogą. Dziękuję.

Dziękuję.

Dziękuję.

pięknie. Dziękuję.

tak, warto. Dziękuję.

dziękuję

dziękuję

dziękuję

Atam, ale dzięki

dziękuję

dziękuję