Óma i Matulka rozmjiyte bojki noma pozieduwała o kóboldach, rycyrzach i królach z dalekygo śwata.
Zawdy tedy siułka pomyślała,
a potam tak splytała coby szurki i dziywczoczki, jene i druge byli łuradowane.

Z Twierdzy Boyen ktoś woła, że wszystkie drogi prowadzą do Mrągowa.
Piękna Pani z Dzieciątkiem też głos ze Stoczka słyszy, "zapiski więzienne" Prymasa czyta.

Słowa Księcia Poety też bierze pod uwagę,
bajki i krytykę zawartą w "Monachomachii".

Tropami Smętka iść tłem ukazującym trudne relacje mieszkańców moich Ziem.
Wańkowicz zapożycza symbol z XIX poematu Derdowskiego.
Tak bardzo Smętek uwiera, że trafia do indeksu ksiąg zakazanych.

Poezja dłutem rzeźbi w bryle języka,
efemeryczny i księżycowy pył liter.
Struny trąca niewidzialnych dla oka gitar.
Między słowami biegnie, słońcami świta.













pozieduwać- opowiadać
noma- nam
zawdy- zawsze
siułka- chwilka
splytać- zmyślać
szurek- chłopiec
dziywczoczek- dziewczynka