Tych wszystkich nieważnych relacji nie zmieści już muszla

dlatego zamierzam je cedzić jak przez durszlak

wszystko na przekór choremu światu - by powiedzieć mu w twarz

że pragnę by być nielubianym, nie będąc na niczyich ustach

Tą muszlą świadomość życia z dala od wszystkich

bo ja - jak każdy Mniłchas - po prostu łaknę ciszy

dopuszczając do swego wnętrza tylko mi bliskich

pielęgnuję piękno skromnej, aczkolwiek własnej niszy

To we mnie urosło już do takiej rangi

że z czystej miłości do ludzi, nie chcę toczyć żadnej walki

dlatego najlepsze co mogę zrobić, to zostawić ich w spokoju;

mentalnych leni,
umierających z pragnienia przy wodopoju

Ich sprawa - ja ze sobą w zgodzie pragnę żyć nadal

by w obliczu swego ducha, za wszelką cenę nie dać ciała

Bo tam gdzie niezszargana opinia, na deptaku życia znów odstęp

takie tereny omijam - bo tam wkrada się ludziowstręt