Z zasady nie cierpimy tych co myślą inaczej niż my,
gdyż oni samym swoim istnieniem
sugerują to, że właśnie błądzimy,
czyli że jesteśmy zwykłymi głupkami.

Nawet jeśli byś miał umrzeć jutro,
masz do przeżycia jeszcze całe życie.

Co potem? Czy to ważne?
Ważnym jest raczej byś nie żałował
do ostatniej chwili tego, że żyłeś godnie.

Chociaż na pozór owoc martwy,
jednak pestka w nim silna,
gotowa by skały rozsadzić.

Bił się z myślami do czasu,
aż poczuł że został znokautowany.

Z reguły, gdy narzekamy na rządzących
niewielu z nas dochodzi do wniosku,
że głównymi winowajcami tego stanu rzeczy
jesteśmy właśnie my, gdyż daliśmy się ponownie oszukać
i najczęściej na nich oddaliśmy swój głos.

Im jesteśmy starsi, to choćbyśmy nawet dostrzegali swoje błędy,
tym bardziej okopujemy się na dotychczasowych pozycjach,
Pewnie dlatego, że szkoda nam czasu na to,
by od początku zacząć poszukiwanie prawdy,
oraz boimy się sami przed sobą przyznać się do tego,
że całe dotychczasowe życie byliśmy zwykłymi idiotami.

Ciekawe jest to, z jaką wytrwałością przez każdą chwilę
swojego istnienia potrafimy zabiegać o coś,
za co po śmierci nie kupimy nawet jednego uśmiechu.

Z grona tych którzy mają odmienne od nas zapatrywania,
z reguły tolerujemy tych najmniej lotnych. Pewnie dlatego,
że w rozmowie z nimi tak pięknie rozkwitają nasze racje.