orany- nie przejmuj się- to nic
nawet tego nie zauważyłam
dziękuję raz jeszcze

Przepraszam, nie wiem dlaczego napisałem z błędem i to tak oczywistym.😩 Zdecydowanie "nieobca" 😃

no nie, nieobca- dziękuję

dzięki

dzięki

dzięki

dzięki

no tak
dzięki

dzięki

czasem chciałabym aby to życie było tym odgrzanym kotletem-
ale ono nie jest

dziękuję

Tak, to prawda. Zbędne i śmieszne.
Swego czasu było "ale" względem Brzechwy. Nie rozumiem czemu
może pchła też podpadła
dziękuję

a taki sympatyczny jest przecież
i proszę- podpadł
dzięki

dzięki

dziękuję

Z Piłsudskim mam problem.
O ile cenię jego zasługi jako jednego z Ojców naszej wolności( potrafił wznieść się ponad osobiste urazy- choć tu Dmowski bardziej).
To późniejsze działania, decyzje już nie.

Do końca życia zapamiętam ten wiersz "
"W mojej ojczyźnie, do której nie wrócę wzbudził we mnie dreszcze kiedyś i zastanowienie dlaczego . I od tamtej pory pokochałam Miłosza

Kolaboracja Milosza z komuną we wczesnym okresie życia jest faktem, ale późniejsze życie powiodło go w inne kierunki. Faktem jest też, że nigdy nie sympatyzował z polską "prawicą", bo znał z okresu międzywojennego różne jej sprawki, o których dużo można by napisać. Już jako stary człowiek, mieszkający w Krakowie, do którego wrócił z emigracji, opublikował potężną książkę, niesłychanie ciekawą, z wypisami oryginalnych, mało znanych tekstów z okresu międzywojennego, kierując się nadzieją, że sprowokuje poważną dyskusję na temat losów Państwa Polskiego, ale kulturalna polska ćwierć -inteligencja zignorowała to zaproszenie, czym go nawet zdziwiła. Polska ćwierć -inteligencja pseudo-katolicka wolała pławić się w zachwycie nad rzekomą bohaterszczyzną tego okresu zamykając oczy chociażby na Berezę Kartuską , która jest prawdziwą hańbą tego okresu.

wiem o tym, że nie o Archipelagu i nie o żadnej wyspie- a o izolacji tzw. "kultury wysokiej" Doskonale zrozumiałam aluzję.
Z Miłoszem nie do końca się zgadzam- bo w swojej karierze różnie u niego bywało- bardzo osadzony we współczesnym świecie- zwłaszcza w we wczesnych latach. Potem? Mógł się czuć osobnym bytem- może trochę zbyt zadufanym w sobie- To nie zmienia faktu że bardzo cenię Noblistę.
Wolność to "uświadomiona konieczność"( tak uważam)
A "Wyspy Bergamuty też są fajne. Co z tego że ich nie ma,
co stoi na przeszkodzie aby tam być.

O Wyspach Galapgos, jako o celu emigracji, mówił Gombrowicz do Miłosza, gdy ten pokazywał w rozmowach, że źle nie jest mu dobrze w żadnym państwie. Ja tam nie byłem. W moi przypadku, ewentualnie mógłbym mówić o wyspach greckich, o czym zresztą kiedyś naprawdę myślałem.

Jeżeli robi to autor, lub tłumacz mający zgodę( może nie poprawia, a wiernie oddaje myśli, uczucia, intencje) autora to ok. Tylko siebie tłumaczę- dlatego.
Mnie też boli bardzo to wycieranie- i handlowanie wizerunkiem Boga i Maryi. To nie jest prawdziwy obraz katolicyzmu- inna jest droga.
Nie mieszania w politykę- a to się robi.
I jeszcze jedno- i to niejako razem w pakiecie- Bóg z nami tylko,
i tylko my patrioci- jakby patriotyzm przypisany był tylko dla jednej opcji(partii).
Można się różnić drogami szczęśliwości Ojczyzny- ale to nie znaczy że się nie kocha jej.
Fajne te Wyspy Galapagos - pewnie piękne. Warmia też cudna
dzięki

I dlatego nie możemy milczeć, ten rząd zaczyna się walić .Trzecia Droga rozwiodła się z PSL , co jeszcze musi się stać aby nasze państwo powiedziało wreszcie władzy Veto?

to już się dzieje

Correct: =Tego co przetrwało=

dzięki

i bywa tak, że rzeczywistość skrzeczy

tak i też bywa

I w tym cała siła – przyroda nie kalkuluje, nie wygładza, tylko po prostu jest – dzika, szczera, niepoprawna w najlepszym sensie. A co do korekt – pełna zgoda: jeśli już coś zmieniać, to z wnętrza, nie z cudzego szablonu.

Nie , ironia nie była moim zamiarem.
Poprawianie utworu( poprawność polityczna - tak to nazywam)-
o ile robi to sam autor- to można to przyjąć.
Czasem bywa nie do przyjęcia korekta tłumacza przekładowcy.
Poprawnie, niepoprawnie( taka moja refleksja) to przyroda kicha na tą poprawność- wybucha, pachnie jest.

dzięki