Bardzo lubię tą tematykę, sam piszę wiersze o tematyce miłość. Oceniam Twój wiersz bardzo dobrze i pozdrawiam serdecznie.

Cześć! Ogólnie mogłabyś go troszeczkę doszlifować, żeby był całkiem ładny; np. zaimki możnaby zamienić na 1-sylabowe słowa - to nie jest dużo, ale jednocześnie tak bardzo niewiele. Słowo 'cisze' (1 linijka przedostatniej zwrotki) oznacza nie jedną lecz ich więcej - z ogonkiem przekształci się na pojedynczą; lubię patrzeć na Twoje zdjęcie - ciekawe, czy też na codzień masz dużo powodów do radości - pzdr. b. serd.

Pozwolę sobie za Alexem, podkreślając jego sugestie, abyś wzięła je pod uwagę :)
Pozdrawiam serdecznie :)

coś w tym jest 6/5 i pisz dalej

Autorka maluje obraz intensywnego uczucia, w którym rzeczywistość i marzenia splatają się w jeden, elektryzujący taniec. Blask billboardów, zapach sosny, szepczące usta – wszystko pulsuje zmysłowością i pragnieniem zatrzymania chwili. Miłość w tym wierszu jest żywiołem, który pochłania i prowadzi ku granicom świadomości. To jakby oda do namiętności, gdzie każde słowo buduje atmosferę nieuchronnego zatracenia w drugiej osobie.
Treść – (6) zmysłowa, hipnotyzująca.
Warsztat – (6) płynny, dynamiczny, pełen obrazowych metafor.
6/5

Pierwsza zwrotka i druga są interesujące. Nie pasuje mi tylko ostatni wers pierwszej. Bardzo ciekawy jest ten efekt akcentowania końcówki wersu. To jest uzyskane przez przerzutnie i rymy niekoniecznie na końcu wersu. To jest pomysłowe. Trzecia zwrotka jest jak dla mnie zbyt rozpraszająca - za mało się tam dzieje ciekawych rzeczy. Trochę szkoda, że przez to czwarta zwrotka nieco się gubi. Ostatnia zwrotka jest dosyć dziwna. Czy chciałaś tam nawiązać do poezji arabskiej, gdzie takie wielokrotne powtarzanie tego samego rymu jest na porządku dziennym? Jeśli tak, to dlaczego? Jeśli nie, to warto pamiętać, że w poezji europejskiej wielokrotne powtarzanie tego samego rymu kojarzy się z pustką, monotonią i jednostajnością. Lepsze to jest dla wiersza egsystencjonalistycznego (lub punkowego) niż dla erotyku.

Fragment:

----------------------------------------------------
W blasku bilboardów tańczę z cieniami,
Twoje spojrzenie przenika przez ściany.
Zmysły wyostrzają się jak noże;

Z wiatrem noszone nocne marzenia o
zapachu sosny; Twoje usta szepczą,
skrzypią jak liście pod koniec wiosny.
Zatrzymam czas, gdy weźmiesz mnie na
nadmorskie, zamarznięte mosty.

Prowokujesz cisze, tajemnicze znaki; mówię
szeptem, w snach przychodzi czas taki, by
w pełni odkryć, co kryje się między nami.
Niech światła gasną, niech zniknie przestrzeń,
pozostaniemy my tym, co określasz sensem.
----------------------------------------------------
czyta mi się jako całkiem zgrabna i ciekawa całość.