Proszę zachować choćby minimum umiaru w uprawianiu martyrologicznej demagogii narodowej i nie porównywać racjonalnej i wojskowo uzasadnionej decyzji Greków bronienia przesmyku termopilskiego do zbrodniczo głupiej decyzji o wywołaniu powstania. Termopile były bronione wyłącznie przez zawodowców, a nie przez kobiety i dzieci. Hoplici byli szkoleni od dziecka do walki i wychowywani w pełnej świadomości śmierci. Trzystu znakomicie wyszkolonych żołnierzy mogło z powodzeniem długo bronić wąskiego przejścia i było o zgodne z ówczesnym kanonem wojskowym. Czas miał posłużyć wycofaniu się armii greckiej. Gdyby nie zdrada kolaboranta Spartanie broniliby się jeszcze dłużej. Nie o pamięć , bohaterstwo i pomniki walczyli Spartanie, ale wykonywali dobrze swoją żołnierską robotę.

januszku, jakbyś nie wiedział, to pomiędzy tymi dwoma szalonymi skrajnościami, które wymieniłeś istnieje cała masa racjonalnych stanów pośrednich..

lepiej zginąć z podniesioną głową , niż żyć na klęczkach

Tadeusz "Bór" Komorowski - "Uznawał, że zawdzięczanie uwolnienia Warszawy przez Rosję byłoby zrezygnowaniem z niepodległości i poddaniem się Rosji" - przecież po wojnie i dzięki Powstaniu nie staliśmy się republiką ZSRR - więc miał rację.

ŻOŁNIERZE STOLICY! Wydałem dziś upragniony przez Was rozkaz do jawnej walki z odwiecznym wrogiem Polski, najeźdźcą niemieckim. Po pięciu blisko latach nieprzerwanej walki, prowadzonej w podziemiach konspiracji, stajecie dziś otwarcie z bronią w ręku, by ojczyźnie przywrócić wolność i wymierzyć zbrodniarzom niemieckim przykładną karę za terror i zbrodnie dokonane na ziemiach Polskich.

Przecież ten tekst oddaje ducha Powstania Warszawskiego.

Po wojnie "Żołnierze Wyklęci" byli wrogiem numer jeden dla Moskwy.

Przecież to Układa się w jedną całość. Bór zrobił to co musiał tak jak obecnie Prezydent Zełeński od lat prowadzi wojnę z Rosją, pomimo olbrzymich strat w cywilach i świat go zagrzewa do walki i powolnie dozbraja. Nie słyszałem by obywatel Tusk potępiał Zełeńskiego i krzyczał "pod mur". Bądźmy uczciwi!
Cześć!

Kornelu. Nie ma tu prowokacji ani ataku na Ciebie z mojej strony. Odniosłem się do Twoich słow pod Twoim wierszem o Powstaniu.

"Ok możecie sobie z Chrisem i Staszkiem bronić decyzji o wybuchu Powstania, a ja do was dołączę pod warunkiem ,że sąd skaże Bora zaocznie i pośmiertnie na karę śmierci przez rozstrzelanie"

"Nie jesteś wojskowym, ani sedzią ani katem, ale domagasz się śmierci Człowieka. Oceniasz jak wojskowy, wydajesz wyrok jak sędzia, ale nie potrafisz już patrzeć na śmierć" - to metafora.
Pokazuje Ci pewien paradoks sytuacyjny.
Pokazuję Ci, że Twoje poglądy są zbyt radykalne. Jeśli jeszcze nie rozumiesz mógłbym zapytać czy byłbyś gotów patrzeć na egzekucję Bora jako obserwator, tak by sprawiedliwości stało się zadość?
Pozdrawiam!

Nie bardzo rozumiem Chris, czemu ma służyć Twoja prowokacja. Jak mówi Pismo "Każdy sam swój ciężar poniesie". Ja nie wybierałem ani zawodu sędziego wojskowego ani, tym bardziej, zawodu kata. Mój wiersz o powstaniu, w którym w ramach wypowiedzi poetyckiej "skazałem na śmierć" odpowiedzialnego za wywołanie powstania, był, jak dobrze o tym wiesz, jedynie wyrażeniem swojej poetyckiej, jednoznacznie negatywnej, moralnej oceny tej decyzji, do czego mam prawo jako Polak, który kocha swój Kraj i Naród. Swoją ocenę w całej rozciągłości podtrzymuję. I tu kończę swoją wypowiedź. Pozdrawiam.

Czołem Kornelu! Znam Twoje stanowisko na temat Powstania i wiem, że go nie zmienisz. Nie zamierzam też Cię do niczego przekonywać. Tak więc mamy winnych polskich dowódców odpowiedzialnych za rzeź Warszawiaków. Zbrodnia jest zbrodnią, kara jest karą. I moje pytanie. Gdyby NARÓD poprosił Cię o egzekucję na winnych, jak diabli, dowódcach AK. Ciebie i tylko Ciebie. Czy pociągnąłbym za spust? Tak/Nie. Bez owijania w bawełnę i tłumaczenia typu nie jestem żołnierzem i boję się widoku krwi 🙃 Pozdrawiam!

Zawsze odróżniałem męstwo, odwagę i miłość Ojczyzny powstańców od oceny decyzji o wybuchu powstania. Decyzję tą należy oceniać bowiem przede wszystkim z punku widzenia polityczno-wojskowego i odpowiadają za nią wojskowi. Swoją ocenę tej decyzji już wyraziłem wielokrotnie na TW i uwierz, że nie była to ocena pochopna.

Czytałam trochę na ten temat.
Niektóre opinie były takie, jak Twoja.
Jednak odpowiedzialnością za podobno przedwczesny wybuch powstania obarczano generała Tatara, który wtedy przebywał w Anglii...
Ja z tym się nie zgodzę, bo był kiedyś pokazowy proces trzech generałów i uniewinniono ich.

Myślę, że każdy na swój sposób docenia.
Można nie zgodzić się z decydentami; polegli wartościowi ludzie, nie mający szans na pokonanie wroga bez broni i amunicji.
Szkoda, że tyle gorących serc poświęciło swoje życie...
Jednocześnie trzeba docenić ten bohaterski zryw. Może on jednak dał więcej, niż myślimy?
Choćby wiarę w ducha Narodu...

Do Jasnej: Kto z komentujących, według Ciebie, nie docenia "ofiarności i męstwa" powstańców ?

Dziwią mnie te oceny wiersza...
Opinie są różne na temat powstania, ale ofiarność i męstwo trzeba docenić...

Powinniśmy się wstydzić tego, że nie zdołaliśmy ochronić życia naszych dzieci, a nie tworzyć peany na cześć udziału dzieci w wojnach. Choćbyście wszyscy na portalu trąbili do tej jednaj trąby, to mnie z wami w tym nie będzie...

Riposta niezła literacko tyle że do bani merytorycznie. O dzieciach napisałem świadomie, bo irytuje mnie robienie apoteozy ze składania ofiary z dzieci na ołtarzu narodowym, co ja uważam za zbrodnię, za którą odpowiadają konkretni ludzie.

do "Kornel Passer"
Rozumiem Twój głęboki sprzeciw – i nie sposób go zbyć jednym zdaniem. Ale skoro prosisz o krótką, ciętą ripostę, oto ona:
Wzruszenie to nie usprawiedliwienie.
A z poezji nie robi się sztandaru do machania dziećmi.

Literówka: "o polską modę oddawania życia" a nie "na polską modę...."

Rozumiem i niekoniecznie chcę ciągnąć dalej dyskusję na ten temat. Chciałbym jednak, byś zrozumiał naturę mojego sprzeciwu, co do użycia w kontekście klęski Powstania słowa "zdrada". Otóż użycie tego słowa sugeruje, że gdyby nie jakaś rzekoma zdrada, to Powstanie miałoby szansę powodzenia, tymczasem Powstanie mnie miało ŻADNEJ szansy na sukces i są poszlaki by sądzić, że Bór Komorowski o tym doskonale wiedział , a mimo to podjął tę decyzję wysyłając na pewną śmierć tysiące licealistów, mężczyzn i kobiet, a także, o zgrozo, dzieci. Chyba jedynym wyjściem dla mnie wśród poetów-patriotów jest rezygnacja z wchodzenia na TW w okresie sierpniowym każdego roku, by ominąć wysyp bezrefleksyjnych wierszy patriotycznych opartych na polską modę oddawania życia , najlepiej życia dzieci i młodzieży, bo to bardzo jest wzruszające i takie piękne wierszyki można napisać.

Nie mam wystarczającej wiedzy, by na ten temat polemizować. Bazuję na wiadomościach szkolnych i prasowych, a tu jedynie uzasadniałem własny komentarz do wiersza i pojęcie "zdrady", która tak, a nie inaczej rozumiem.

Proces decyzyjny był wprawdzie dość rozmyty, bo przecież "Londyn" wydał w sprawie powstania uchwałę, ale jednak ostateczna odpowiedzialność spada na tego, kto wydał ostateczny rozkaz, bo też on znal najlepiej uwarunkowania lokalne i mógł wybuch powstania zablokować. Rząd londyński tylko upoważnił kierownictwo AK do wywołania powstania w stosownym czasie. Nikt więc nie zdejmie odpowiedzialności za ten czyn z Bora-Komorowskiego. W jednym ze swoich wierszy "skazałem go na śmierć" za ten rozkaz. Niemcy cieszyli se z tej decyzji, bo dała im pretekst do zniszczenia Warszawy i do wymordowania mieszkańców Woli, co było największą jednorazową zbrodnią wojenną II wojny.

do "Kornel Passer"
Zdrada nie zawsze przychodzi w mundurze obcego wojska – czasem nosi garnitur i wiarę w cud.
Chodzi o tych, którzy obiecywali wsparcie przez radio, a potem milczeli.
O tych, którzy z Londynu wiedzieli lepiej, ilu ludzi można poświęcić dla symbolu.
O tych, którzy kalkulowali politykę, mając za pionki całe dzielnice.
Nikt ich nie zdradził oficjalnie ... zdradziła ich wiara, że ofiara sama w sobie ma sens.

A kto niby ich zdradził? Sowieci nie mieli żadnych politycznych powodów żeby ratować Powstanie wywołane przez antysowiecką AK, więc reakcja sowietów była do przewidzenia i co przywódcy, którzy wywołali powstanie, mieli obowiązek wziąć pod uwagę. Niemcy byli wrogami jawnymi więc o zdradzie nie ma mowy. Więc kogo masz na myśli mówiąc o zdradzie. Chyba że zdradziła ich głupota przywódców powstania...

Mam podobnie. Pozdrawiam.

A ja jestem zmęczony tym corocznym wysypem sierpniowym wierszy na portalu gloryfikujących Powstanie Warszawskie, które w swojej treści pomijają takie skutki powstania, jak na przykład rzeź Woli z jej upiornymi szczegółami. Może na ten temat trochę wierszyków Panowie Poeci.