Dokładnie tak – każdy tu coś wnosi, a razem to jak sałatka: trochę ostrego, trochę słodkiego, ale smakuje najlepiej razem.

Cieszę się, że zajrzałaś w tę panoramę – może trochę inna niż zwykle, ale też z emocjami ukrytymi między wersami i dwuznakami. Miło wiedzieć, że zostaje coś do poczytania i poczucia.

Zgadza się – cicho przyszli, cicho odeszli, a szkoda, bo często to oni mieli coś naprawdę ważnego do powiedzenia ... a przynajmniej niektórzy.

Dzięki ogromne – 6/5 to już jak literacka premia motywacyjna!

Emotka zamiast słowa to jak podanie ręki przez szybę; jak już coś pisać, to lepiej jednym zdaniem z sercem niż trzema znakami bez sensu. Z drugiej jednak strony ... lepsze to, niż nic.

dokładnie ja robię dużo błędów
chociaż by ortograficznych
już się przekonałam że można zwrócić uwagę
w bardzo miły sposób
krytyki też trochę odczułam
na szczęście więcej tej pozytywnej

Świetne pytanie – konstruktywna krytyka to skarb, tylko rzadki jak grzyb w lipcu; dobrze, jak ktoś umie powiedzieć „to popraw” bez miażdżenia człowieka – wtedy nawet „Kocham” lepiej brzmi.

I o to chodziło – żeby słowo nie tylko brzmiało, ale i rozchmurzało! Dzięki, że zajrzałaś – niech uśmiech się dobrze trzyma!

Dzięki piękne – bo wers to nie tylko głos, ale i ucho; a jak jedno nie nadąża za drugim, to wychodzi monolog w przebraniu wiersza.

Dziękuję – dobrze być częścią miejsca, gdzie słowa jeszcze coś ważą, a myśli mają z kim pogadać. Pozdrawiam.

Pewnie tak. Nie wszystko można zawrzeć w jednym wierszu. Przed chwilą wróciłem z Twojego lata i tam też nie zauważyłem burzy czy coraz częstszych trąb powietrznych.
No i nie byłeś pod moim wczorajszym wierszem, a zamieściłem go z Twojego powodu.

Bo prawdziwa gwiazda nie musi mówić – świeci i już wszystko jasne. Dzięki za 6/5 i serdeczne pozdrowienia!

Fasolka to już wyższa szkoła podgryzania – nie do chrupania jak groszek, ale jak się dobrze ugotuje, to i dusza się uśmiechnie. Smacznego sezonu!

Dzięki za dobre życzenia i odwzajemniam 😂Groszek się skończył, ale fasolka rośnie lecz trudno ją będzie chrupać na surowo 🤣Pozdrawiam serdecznie 😊🫛

Dziękuję Ci serdecznie za ten piękny, ciepły komentarz – to dokładnie taka przestrzeń, jakiej chciałoby się dla słów: prawdziwa, różnorodna, otwarta, ale też życzliwa i kulturalna.
Niech działka obrodzi nie tylko w pomidory, ale i w kolejne dobre myśli – te do spisania i te do przeżycia.

Masz rację – w sieci wszystko potrafi zniknąć bez echa, ale to właśnie te ciche pożegnania bolą najbardziej, bo nie wiadomo, czy to tylko przerwa … czy już koniec na zawsze. Choć bywają przypadki, że to zjawisko niezależne od zainteresowanych.

Dziękuję Ci za te ciepłe słowa – staram się czytać tak, jak sam bym chciał być czytany, czyli z uchem i okiem, nie tylko kursorem; a co do wierszy … fakt, nie każdy musi być publikowany – ale każdy potrzebuje miejsca, choćby po to, żeby autor sprawdził jak się ma poczytność swoich intencji.

I słusznie – jak debiut, to z przytupem i uśmiechem; od razu widać, że Twoja wena ma poczucie humoru!

Zgadza się – kto chce poczytać, poczyta, kto chce się podzielić, też ma swoje miejsce; w tym właśnie cały urok tego poetyckiego targu myśli.

A ja nie znoszę przeprowadzek, każda zmiana miejsca powoduje zachwianie mojej równowagi, bo wyrwane korzenie, które szybko zapuszczam, długo się później goją...chyba jestem jak kot, przyzwyczajam się bardziej do miejsca niż do ludzi, ale z natury jestem lojalna i oddana tym, z którymi los mnie zetknął...no i nie lubię pożegnań...prędzej zejdę niż odejdę :))

Mam niezbyt zrównoważony charakter, a nawet obawiam się, że można by mnie podciągnąć pod jeden z tych modnych teraz skrótów, stąd moje gwałtowne reakcje polegające na "znikaniu", jako efekt tekstów różnych "poetów" wykorzystujących portal na swoje akcje polityczne. A że jestem wyjątkowo uczulony na "patriotyzm" opart na nienawiści do innych Polaków, którzy ci poeci prezentują, więc skutkiem tego są moje pożegnania, których potem się wstydzę. Sądzę, że jak będę chciał naprawdę opuścić portal, to zrobię to cicho i bez deklaracji.

Uśmiechnąłem się czytając Twoj wiersz pisany na szybko Kornelu ☺️
Pamiętasz jak marzyliśmy by wrocił poetycki klimat na Portal, gdy szalała wataha. Ich intencje były nadwyraz czytelne. "Cyrk" się zaczynał zawsze tuż przed świętami, oczywiście w nadziei że Admini nie pracują. Teraz watahy nie ma, podglądałem w innym miejscu "tańczącą". Ugrzeczniona do granic możliwości tylko co z tego? Teraz narzekamy na nudę???
Prawda jest taka że wszędzie najlepiej gdzie nas nie ma. Czy pogadałeś z Mirelką o Norwidzie? Na face promują Izabellę Degen. Widziałem Jej życiorys na Wikipedii, dziennikarka, Poetka, malarka, laureatka i tony nagród. Jest na naszym Forum. Zagaiłeś rozmowę??? Bo zaczynam czytać że polubiłeś słowo " znikam". Nie zrozum mnie źle, po prostu zrobiło mi się przykro. A propos znikania. Pamiętasz jak Anielska witała każdego debiutanta na Portalu, wszędzie było Jej pełno, dbała o każdego tylko co z tego??? Nie wnikam w powody Jej rezygnacji z Portalu, ale mogła zamrozić konto, a nie skasować i posłać do piachu kilka lat naszej wspólnej historii! To okropne zachowanie! My, Poeci TW też mieliśmy wkład w Jej rozwój osobisty, sukcesy, głosowaliśmy na Jej Wiersze Miesiąca, wspieraliśmy duchowo lub po prostu lubiliśmy.
Dobra rada, piszesz poezję z tych ambitniejszych, i na tym się skup, najpierw na tym co możesz "dać i dawać", a nie czego jeszcze "tu" brakuje.
Bo wszędzie dobrze gdzie nas nie ma. Pozdrawiam!

do "JoViSkA"
No to sukces większy niż sonet! Może i kawa poszła nie tam, gdzie trzeba, ale przypuszczam, że w zamian śmiech trafił prosto w przeponę!

No i pięknie – wiersz z humorem, wdziękiem i gaciami w roli dramaturgicznego przełomu. Na konkurs jak znalazł, a jak gwiazdek nie będzie, to tylko dlatego, że się nie zmieściły na stronie!
Świetne uzupełnienie ...

hahaha...Kornelu...rozbawiłeś mnie jak nie wiem...mało się kawą nie zakrztusiłam :)))))

Tak – jak już ktoś czyta, to niech chociaż nie tylko oczami, ale i głową; dzięki za pamięć i gwiazdy – niech ta kawa dziś smakuje jak natchnienie! Udanego dnia!

wracam z gwiazdami, bo zapomniałam...kawy jeszcze nie piłam...dopiero wstałam...:)))

Dokładnie tak – trochę lotu, trochę przystanku, ale zawsze warto mieć takie miejsce, gdzie wers nie ginie w próżni, tylko dostaje swoją chwilę czytelniczej prawdy.

Zgoda w pełni – bo jak człowiek cieszy się z własnych słów, to i świat wokół lepiej na to reaguje; dzięki za te dobre życzenia i równie serdecznie pozdrawiam!

Dzięki ogromne – dobrze wiedzieć, że to danie nie było przesolone ani mdłe; smakowite słowa motywują jak najlepsza przyprawa!

No i pięknie powiedziane – ogórek jak miłość: jeden szybko znika, drugi dojrzewa z czasem; a sąsiad jak los – lepiej żyć w zgodzie, bo przez płot daleko nie uciekniesz!

dlatego ja dziś zakisiłem małosolne ...ponieważ je uwielbiam ... na trzeci dzień już konsumuję ... pychotka ... pozdrawiam serdecznie ... i to jet prawda każdy lubi co innego ... to jest tak jak z miłością ... jeden przeleci i idzie dalej ... drugi kocha całe życie ... pozdrawiam serdecznie ... sąsiada sobie nie wybierasz .. ale trzeba go szanować ...

Tak – każdy pisze jak czuje, jedni z sercem na dłoni, inni dla uśmiechu; ważne, żeby mieć swój kawałek świata, w którym nikt nam nie miesza łyżką zazdrości – a że nie każdy zrozumie limeryk? Cóż, nie każdy lubi ogórki małosolne, a jednak warto je kisić!