Lubię prozę fantasy, cenię wyobraźnię w twórczości artystycznej, ale podobnie jak Jastrz, uważam, fikcja historyczna, jeśli poparta jest niewiedzą może prowadzić do kurozalnych wnosków. Pewna osoba, pochodzenia rosyjskiego, zamieszkała w Polsce od ponad półwiecza, wykształcona, przeczytała powieść Zigmunta Białoszewskiego, Jak zawsze. Historia dzieje się po II wojnie światowej,  w Warszawie, okupowanej przez Francuzów. Bohaterka mojej opowieści,  po jej przeczytaniu, wyznała, że wreszcie wie co działo się w Polsce po wojnie! To śmieszne i straszne, poczułam się, jakbym dostała obuchem w głowę. Jest zresztą sporo przeinaczeń  historycznych, także na gruncie poezji.
Bardzo ciekawy wiersz!
Pozdrawiam serdecznie, Staszku, spokojnej nocy:)⭐

Fikcja to nie tylko książki - filmy, czy przedstawienia teatralne jeszcze głębiej wwiercają się w naszą świadomość, bo działają na więcej zmysłów. Fikcja może udawać kłamstwo, ale może też udawać prawdę. Wtedy jest niebezpieczniejsza.
Byłem w Kruszwicy na udramatyzowanej wersji koronacji Bolesława Chrobrego. To była fikcja niebezpieczna. Tym bardziej niebezpieczna, że zegnano tam dziatwę szkolną. Celebrans pytał wojów, czy chcą Bolesława na króla, a oni po trzykroć odkrzyknęli "Radzi!". Ten moment ceremonii został skopiowany z koronacji Łokietka, kiedy królem Polski był Jan Luksemburski i trzeba było podkreślić, że rycerze chcą króla własnego, a nie obcego. Podczas koronacji Chrobrego nie miał sensu. Po całej ceremonii natomiast zaśpiewano "Gaude Mater Poloniae" - pieśń, która powstała najwcześniej w XIII, a prawdopodobnie w XIV wieku. Ta fikcja może się później przełożyć na dwójki z historii...

Bardzo ciekawy wiersz, mam wrażenie że mowa tutaj o tym iż siła naszej wyobraźni bywa tak wielka, że nawet jeśli nie przelejemy jej na papier i tak za nami "chodzi"...Pisanie daje ujście postaciom naszej wyobraźni i prawdzie o nas samych. Oczywiście są też inne formy wyrazu naszej fikcji :)
Pozdrawiam serdecznie 6/5

Trzeba umieć oddzielać prawdę od fikcji, jednak dziś nie jest to takie proste i w sumie chyba nigdy nie było dla niektórych ludzi pozdrawiam serdecznie 😉

Fajne
Pozdrawiam serdecznie:)

Realność fikcji , to jak spełnienie snu na jawie . Czasem to się udaje :)
Z ciekawością czytam te Twoje " rozkminki " :)
Serdecznie pozdrawiam Staszku :)

Dobre, a temat bliski moich zainteresowań. O tym świetnie napisał J. Szaniawski w sztuce: Dwa teatry. Tam też o realności fikcji i pułapkach rozsądku. Pozdrawiam

Świat bez fikcji, byłby jak poważne pismo urzędowe. Sporo szkodzi, ale nadaję kolorów życiu.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Na nasza wyobraźnie działa
rzeczywistość i fikcja.
Ślę moc radosnych pozdrowień:)

Dora fikcja jest jak sen gdy w niej jesteśmy jest realna gdy z niej wychodzimy wiemy że jest nierealna.
Nie mniej oba te stany zostawiają wspomnienia czasami.
Pozdrawiam.

fikcję można przeistoczyć w real wystarczy chcieć pozdrawiam:)6/5

o fikcji to można by i poemat napisać, ciekawe te Twoje obserwacje
pozdrawiam

na moje szczęście jestem od urodzenia optymistą i to jest prawda ...że już taki przyszedłem na świat … używam tylko dobrego kleju ..który trzyma na amen … a ściany maja uszy … jeśli rozmawiamy dobrze mówić prawdę ..by sąsiad z igły nie zrobił wideł na ..które nadzieje się sam ...bo prawda go dobije …atrament to już historia … mało kto nim pisze… a czytać trzeba nawet to co jest napisane makiem … by później nie żałować tego kroku bo tam skrywała się fikcja i okaże się dramatem ...i marzenia prysną jak mydlana bańka …
musimy umieć oddzielić fikcję od kłamstwa ...dla własnego dobra... podlewajmy kwiaty bo szybciej zwiędną niż myślisz ...
mówiący głośno próbuje zagłuszyć prawdę ale na próżno … wolność sam sobie wypracowuję swoim postępowaniem… wtedy nikogo nie muszę przekonywać...nawet tego … że teraz idę spać i to nie fikcja tylko szczera prawda ...dobranoc ...