Pożegnanie 2
Jesteś, odchodzisz, nie pytam, dlaczego.
Jak liść, co z drzewa wiatrem targanego
Spada znienacka – wiatr dalej go niesie
W przestrzeń nieznaną, porzuca w bezkresie,
Tak Ty opuszczasz gałąź Tobie daną,
Wchodzisz na ścieżkę przez los wytyczaną.
Więc mnie opuszczasz. Zostawisz wspomnienia
Radosnych przeżyć i chwil ukojenia,
Uczuć subtelnych, co nas jednoczyły,
Co naszą siłą i radością były.
Nie ma tu winy – to koleje losu.
Wszyscy jesteśmy listkami kosmosu,
Wszystko się zmienia, dąży do nowego,
Pragnie, jak płuca powietrza świeżego.
Ocena wiersza
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności