X
Okudżawa-Trzy piosenki
rymowany
2024-12-01 09:05
Na jednej płycie Okudżawy są aż trzy piosenki poświęcone wojnie.Oto one:
Okudżawa- Trzy piosenki
Kruk
Jeśli kruk w powietrzu krąży,
I do wojny świat znów dąży!
Jeśli damy mu tak krążyć,
Jeśli damy mu tak krążyć,
Będzie trzeba na front nam iść.
Żeby wojna znów nie przyszła,
Trzeba złego kruka zabić,
Żeby złego kruka zabić,
Żeby złego kruka zabić,
Trzeba przedtem broń swą nabić.
Jak zaczniemy broń nabijać,
Każdy będzie chciał postrzelać.
A jak strzelanina pójdzie,
A jak strzelanina pójdzie,
Kula swoją dziurkę znajdzie.
Nie ma łaski dla nikogo,
Chciała by uderzyć w kogoś.
Czy to w swego czy w obcego,
Czy to w swego czy w obcego,
Prosto w cel i nic innego.
Prosto w cel i nic innego,
Prosto w cel i nic takiego,
Prosto w cel i nic takiego,
Oprócz kruka tego złego-
Nikt nie strzela wciąż do niego.
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli.
Dlaczego tak serce ciągle boli?...
Tam u zbiegu ulic przed tłumem niezwykłym,
Pułk huzarów piękny jak spod igły.
Panienki się płonią, tańców oczekują,
Kto komu się dostanie, zgadują.
Panienki się płonią, tańców oczekują,
Kto komu się dostanie, zgadują.
Lecz pułkownik główny na gniadej kobyle
Mówi nagle „Powiem tylko tyle
Tańce były w środę - dzisiaj jest niedziela,
od czwartku wojna – i brak zbawienia!”
A na polu walki śmierć zdarza się wszędzie.
Może nie wrócimy – łgać nie będę!
A na polu walki śmierć zdarza się wszędzie.
Może nie wrócimy – łgać nie będę!
Panienki nie wierzą, wesoło się śmieją,
Nie wiedzą że już się dziś rozstają:
„Wy sobie powalczcie, o to nie ma sprawy
ale nie spóźnicie się z wyprawy”.
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli.
Dlaczego tak serce ciągle boli?...
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli.
Dlaczego tak serce ciągle boli?...
Piosenka o młodym huzarze
Groźnej bitwy palą się pożary
I pora już konie osiodłać.
Gotowi są do walki huzarzy:
I szczęśliwy dla nich nadszedł czas .
Na czele- kapitan, ma nowy uniform,
A za nim- żołnierze po zimowych leżach...
A młody ten huzar, w Amalię wpatrzony,
Ciągle stoi przed nią, daje jej ukłony.
A młody ten huzar w Amalię wpatrzony
Ciągle stoi przed nią, daje jej ukłony.
Wszyscy zginęli, flagi spuszczone
Już ziemskie sprawy nie dla nich,
I lecą oni w raje zielone
Na koniach na skrzydlatych swoich.
Na czele kapitan, na nim rwany uniform,
A za nim ten huzar, mgła go już zasnuwa...
I wydaje mu się, że on znów wpatrzony
Znowu stoi przed nią, daje jej ukłony
I wydaje mu się, że on znów wpatrzony,
Znowu stoi przed nią, daje jej ukłony.
Oto inne stulecia nastały,
I wiele wody upłynęło.
I dawno już nie ma tej Amalii,
I w muzeum kurzy się siodło.
Przeminął kapitan, pań z powiatu bożek
Pragnie nowych uciech oświecony nasz wiek
A młody ten huzar w Amalię wpatrzony
Ciągle stoi przed nią, daje jej ukłony.
A młody ten huzar...A młody ten huzar...
Ворон
Если ворон в вышине,
Дело, стало быть, к войне!
Если дать ему кружить,
Если дать ему кружить,
Значит, всем на фронт иттить.
Чтобы не было войны,
Надо ворона убить.
Чтобы ворона убить,
Чтобы ворона убить,
Надо ружья зарядить.
А как станем заряжать,
Всем захочется стрелять.
Ну а как стрельба пойдёт,
Ну а как стрельба пойдёт,
Пуля дырочку найдёт.
Ей не жалко никого,
Ей попасть бы хоть в кого.
Хоть в чужого, хоть в свово,
Хоть в чужого, хоть в свово,
Во - и боле ничего.
Во - и боле ничего,
Во - и боле никого,
Во - и боле никого,
Кроме ворона того -
Стрельнуть некому в него…
Солнышко сияет, музыка играет
Солнышко сияет, музыка играет.
Отчего ж так сердце замирает?...
Там за поворотом, недурён собою,
полк гусар стоит перед толпою.
Барышни краснеют, танцы предвкушают,
кто кому достанется, решают.
Барышни краснеют, танцы предвкушают,
кто кому достанется, решают.
Но полковник главный на гнедой кобыле
говорит: "Да что ж вы всё забыли!
Танцы были в среду - нынче воскресенье,
с четверга война - и нет спасенья!
А на поле брани смерть гуляет всюду.
Может, не вернёмся - врать не буду!
А на поле брани смерть гуляет всюду.
Может, не вернёмся - врать не буду!
Барышни не верят, в кулачки смеются ,
невдомёк, что вправду расстаются:
"Вы, мол, повоюйте, если вам охота,
да не опоздайте из похода".
Солнышко сияет, музыка играет.
Отчего ж так сердце замирает?...
Солнышко сияет, музыка играет.
Отчего ж так сердце замирает?...
Песенка о молодом гусаре
Грозной битвы пылают пожары,
И пора уж коней под седло.
Изготовились к схватке гусары:
Их счастливое время пришло.
Впереди - командир, на нём новый мундир,
А за ним - эскадрон после зимних квартир...
А молодой гусар, в Амалию влюблённый,
Он всё стоит пред ней коленопреклонённый.
А молодой гусар, в Амалию влюблённый,
Он всё стоит пред ней коленопреклонённый.
Все погибли в бою, флаг приспущен
И земные дела не для них,
И летят они в райские кущи
На конях на крылатых своих.
Впереди - командир, на нём рваный мундир,
А за ним тот гусар покидает сей мир...
Но чудится ему, что он опять влюблённый,
Опять стоит пред ней коленопреклонённый.
Но чудится ему, что он опять влюблённый,
Опять стоит пред ней коленопреклонённый.
Вот иные столетья настали,
И несчётно воды утекло.
И давно уже нет той Амалии,
И в музее пылится седло.
Позабыт командир - дам уездных кумир.
Жаждет новых потех просвещённый наш мир...
А юный тот гусар, в Амалию влюблённый,
Он всё стоит пред ней коленопреклонённый.
А юный тот гусар... А юный тот гусар..
2022-08-06
Kruk
Jeśli kruk w powietrzu krąży,
I do wojny świat znów dąży!
Jeśli damy mu tak krążyć,
Jeśli damy mu tak krążyć,
Będzie trzeba na front nam iść.
Żeby wojna znów nie przyszła,
Trzeba złego kruka zabić,
Żeby złego kruka zabić,
Żeby złego kruka zabić,
Trzeba przedtem broń swą nabić.
Jak zaczniemy broń nabijać,
Każdy będzie chciał postrzelać.
A jak strzelanina pójdzie,
A jak strzelanina pójdzie,
Kula swoją dziurkę znajdzie.
Nie ma łaski dla nikogo,
Chciała by uderzyć w kogoś.
Czy to w swego czy w obcego,
Czy to w swego czy w obcego,
Prosto w cel i nic innego.
Prosto w cel i nic innego,
Prosto w cel i nic takiego,
Prosto w cel i nic takiego,
Oprócz kruka tego złego-
Nikt nie strzela wciąż do niego.
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli.
Dlaczego tak serce ciągle boli?...
Tam u zbiegu ulic przed tłumem niezwykłym,
Pułk huzarów piękny jak spod igły.
Panienki się płonią, tańców oczekują,
Kto komu się dostanie, zgadują.
Panienki się płonią, tańców oczekują,
Kto komu się dostanie, zgadują.
Lecz pułkownik główny na gniadej kobyle
Mówi nagle „Powiem tylko tyle
Tańce były w środę - dzisiaj jest niedziela,
od czwartku wojna – i brak zbawienia!”
A na polu walki śmierć zdarza się wszędzie.
Może nie wrócimy – łgać nie będę!
A na polu walki śmierć zdarza się wszędzie.
Może nie wrócimy – łgać nie będę!
Panienki nie wierzą, wesoło się śmieją,
Nie wiedzą że już się dziś rozstają:
„Wy sobie powalczcie, o to nie ma sprawy
ale nie spóźnicie się z wyprawy”.
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli.
Dlaczego tak serce ciągle boli?...
Słoneczko jaśnieje, muzyka rzępoli.
Dlaczego tak serce ciągle boli?...
Piosenka o młodym huzarze
Groźnej bitwy palą się pożary
I pora już konie osiodłać.
Gotowi są do walki huzarzy:
I szczęśliwy dla nich nadszedł czas .
Na czele- kapitan, ma nowy uniform,
A za nim- żołnierze po zimowych leżach...
A młody ten huzar, w Amalię wpatrzony,
Ciągle stoi przed nią, daje jej ukłony.
A młody ten huzar w Amalię wpatrzony
Ciągle stoi przed nią, daje jej ukłony.
Wszyscy zginęli, flagi spuszczone
Już ziemskie sprawy nie dla nich,
I lecą oni w raje zielone
Na koniach na skrzydlatych swoich.
Na czele kapitan, na nim rwany uniform,
A za nim ten huzar, mgła go już zasnuwa...
I wydaje mu się, że on znów wpatrzony
Znowu stoi przed nią, daje jej ukłony
I wydaje mu się, że on znów wpatrzony,
Znowu stoi przed nią, daje jej ukłony.
Oto inne stulecia nastały,
I wiele wody upłynęło.
I dawno już nie ma tej Amalii,
I w muzeum kurzy się siodło.
Przeminął kapitan, pań z powiatu bożek
Pragnie nowych uciech oświecony nasz wiek
A młody ten huzar w Amalię wpatrzony
Ciągle stoi przed nią, daje jej ukłony.
A młody ten huzar...A młody ten huzar...
Ворон
Если ворон в вышине,
Дело, стало быть, к войне!
Если дать ему кружить,
Если дать ему кружить,
Значит, всем на фронт иттить.
Чтобы не было войны,
Надо ворона убить.
Чтобы ворона убить,
Чтобы ворона убить,
Надо ружья зарядить.
А как станем заряжать,
Всем захочется стрелять.
Ну а как стрельба пойдёт,
Ну а как стрельба пойдёт,
Пуля дырочку найдёт.
Ей не жалко никого,
Ей попасть бы хоть в кого.
Хоть в чужого, хоть в свово,
Хоть в чужого, хоть в свово,
Во - и боле ничего.
Во - и боле ничего,
Во - и боле никого,
Во - и боле никого,
Кроме ворона того -
Стрельнуть некому в него…
Солнышко сияет, музыка играет
Солнышко сияет, музыка играет.
Отчего ж так сердце замирает?...
Там за поворотом, недурён собою,
полк гусар стоит перед толпою.
Барышни краснеют, танцы предвкушают,
кто кому достанется, решают.
Барышни краснеют, танцы предвкушают,
кто кому достанется, решают.
Но полковник главный на гнедой кобыле
говорит: "Да что ж вы всё забыли!
Танцы были в среду - нынче воскресенье,
с четверга война - и нет спасенья!
А на поле брани смерть гуляет всюду.
Может, не вернёмся - врать не буду!
А на поле брани смерть гуляет всюду.
Может, не вернёмся - врать не буду!
Барышни не верят, в кулачки смеются ,
невдомёк, что вправду расстаются:
"Вы, мол, повоюйте, если вам охота,
да не опоздайте из похода".
Солнышко сияет, музыка играет.
Отчего ж так сердце замирает?...
Солнышко сияет, музыка играет.
Отчего ж так сердце замирает?...
Песенка о молодом гусаре
Грозной битвы пылают пожары,
И пора уж коней под седло.
Изготовились к схватке гусары:
Их счастливое время пришло.
Впереди - командир, на нём новый мундир,
А за ним - эскадрон после зимних квартир...
А молодой гусар, в Амалию влюблённый,
Он всё стоит пред ней коленопреклонённый.
А молодой гусар, в Амалию влюблённый,
Он всё стоит пред ней коленопреклонённый.
Все погибли в бою, флаг приспущен
И земные дела не для них,
И летят они в райские кущи
На конях на крылатых своих.
Впереди - командир, на нём рваный мундир,
А за ним тот гусар покидает сей мир...
Но чудится ему, что он опять влюблённый,
Опять стоит пред ней коленопреклонённый.
Но чудится ему, что он опять влюблённый,
Опять стоит пред ней коленопреклонённый.
Вот иные столетья настали,
И несчётно воды утекло.
И давно уже нет той Амалии,
И в музее пылится седло.
Позабыт командир - дам уездных кумир.
Жаждет новых потех просвещённый наш мир...
А юный тот гусар, в Амалию влюблённый,
Он всё стоит пред ней коленопреклонённый.
А юный тот гусар... А юный тот гусар..
2022-08-06
