Mistrz z Hochheim i Brat Girolamo Savonarola
mogliby przechadzać się na kartach powieści
Czarodziejska Góra Thomasa Manna
lecząc choroby płuc depresje i omamy

głosząc wyższość vita activa
nad contemplativa
wezwania do wzrastania
w doświadczeniu

gdy Maria mówi o Marcie
Panie każ jej wstać
czyli
pojednać dziewiczość z płodnością

dobrowolnym zaangażowaniem
w dramat egzystencji bliźnich

w jedności z Trójjedynym Mistrz widzi
sens wyrzeczenia się rzeczy i pojęć

nieposiadanie jako bogactwo bez granic

dobro czynione jako świadectwo wzrastania

Mistrz staje przed sądem
szukającym dowodów winy

starszy o dwieście lat Savonarola
wobec upadku Rzymu papieża Aleksandra Borgi
czyni w swoim rozumieniu
z Florencji drugą Jerozolimę

zanim go powieszą i spalą
od zwalczanego papieża uzyskuje
odpust zupełny

być może stał się potem natchnieniem
zdezorientowanych rewolucjonistów

zwiedzionych panteizmem
ofiarnych teozofów
wolnomularskich nihilistów

protestant Thomas Mann
podobnie konstatował
upadek znanego mu świata

nie wzywał jednak do socjalnych
ekstrawagancji

nie stronił od eksplorowania zmysłowości

poszukiwał źródeł manipulacji

czujnie spisywał refleksje
o tajemnicy czasu

w osobach zaciekłych antagonistów
Naphty i Settembriniego
ukazał zderzenie
myślenia radykałów
mentorów młodego Hansa Castorpa

zagubienie apologety mądrości średniowiecza
satanizm wyznawcy kultu nieubłaganego postępu

Mistrz z Hochheim i Brat Girolamo Savonarola
byliby u progu Wielkiej Wojny
sprawdzonymi nauczycielami

04.02.2020