X
*** (nie nauczono nas...)
biały (bez rymów)
2020-08-07 14:35
***
Nie nauczono nas niczego
poza zbieraniem piękna,
więc zbieraliśmy je, zbieraliśmy,
mozolnie i w pocie czoła,
z niezapominajek okraszonych rosą
przez leśne duchy ze srebrnymi harfami,
zbieraliśmy z dalekich powrotów,
gdy obiad nie czekał daremnie,
zbieraliśmy z oczu pierwszych dziewczyn,
w których widzieliśmy tajemnicę.
Upychaliśmy to piękno w białe dzbanki
i w czarne meloniki przewiązane kokardą,
i jeszcze trochę, i jeszcze,
chaotycznie i nie po kolei.
Wysypywało się piękno, marnowało,
ciężko narobiliśmy się przy tym.
Zebraliśmy tego piękna po pachy,
dorodnego, bezużytecznego aż usiedliśmy
zmęczeni , bardzo zmęczeni….
Duchy leśne pouciekały,
dziewczyny nasze zestarzały się,
powiędły kwiaty, ciężko było, ciężko.
Wróciliśmy po nowe piękno,
znowu zbieraliśmy je,
zbieraliśmy…..
Nie nauczono nas niczego
poza zbieraniem piękna,
więc zbieraliśmy je, zbieraliśmy,
mozolnie i w pocie czoła,
z niezapominajek okraszonych rosą
przez leśne duchy ze srebrnymi harfami,
zbieraliśmy z dalekich powrotów,
gdy obiad nie czekał daremnie,
zbieraliśmy z oczu pierwszych dziewczyn,
w których widzieliśmy tajemnicę.
Upychaliśmy to piękno w białe dzbanki
i w czarne meloniki przewiązane kokardą,
i jeszcze trochę, i jeszcze,
chaotycznie i nie po kolei.
Wysypywało się piękno, marnowało,
ciężko narobiliśmy się przy tym.
Zebraliśmy tego piękna po pachy,
dorodnego, bezużytecznego aż usiedliśmy
zmęczeni , bardzo zmęczeni….
Duchy leśne pouciekały,
dziewczyny nasze zestarzały się,
powiędły kwiaty, ciężko było, ciężko.
Wróciliśmy po nowe piękno,
znowu zbieraliśmy je,
zbieraliśmy…..
