Twoje Wiersze - RACHUNEK Z RÓŻNICY SUM

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

21 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Groschek^(*)

2025-11-11

dzisiaj chyba jestem lepiej wyspany, gdyż wydaje mi się, że wiem, o co Ci właściwie chodzi - ostatnio tu popatrzyłem i bardzo się przestraszyłem - myślałem, że powoli opuszcza mnie jedyne, co mi po młodości zostało - atletyczny wygląd zewnętrzny..

Groschek^(*)

2025-11-12

"za dowalenie zmarszczek" już jest tytuł wiersza jak malowany

sturecki

2025-11-11

No widzisz, dopóki żartujesz z lustra, młodość jeszcze nie odpuściła.
A „atletyczny wygląd” to stan ducha ... ciało tylko próbuje nadążyć.
Poza tym, jak się człowiek dobrze wyśpi, to nawet zmarszczki wyglądają na zadowolone.

[ GALBA ]^(*)

2025-11-10

Moim zdaniem niezależnie od tego jakie działania matematyczne nie zostałyby wykonane zawsze lądujemy na zero lub na minusie a niedosyt się zwiększa...
Dałeś do myślenia Stasiu.
Pozdrówki z podobaniem 🌟👍

sturecki

2025-11-10

Tak, życie to kalkulacja, w której wynik zawsze zna tylko los.
Zero to luksus, minus to norma, a niedosyt to nasz abonament na człowieczeństwo.
Pozdrawiam.

Larisa

2025-11-10

No właśnie, ile nam zostało z tego, czego nigdy nie mieliśmy na własność?
Refleksyjny wiersz!
6/5.
Serdeczne, Staszku:)

sturecki

2025-11-10

Pewnie tyle, co z dymu po ognisku – zapach został, ale ciepła już nie ma.
Może właśnie to „nigdy nasze” najbardziej trzyma nas przy życiu.
Pozdrawiam.

Jan Kępiński

2025-11-09

Proszę o optymizm; dobro i prawda odpłacają się, wewnętrznie, poprzez spokój sumienia, i zewnętrznie poprzez wdzięczność ludzi i zwierząt. Rachunki życia, twórczości robimy mimowolnie i jeśli wychodzą na minus to znaczy, że mamy jeszcze wiele do zrobienia, co jest samo w sobie optymistyczne. Najgorzej gdy nie mamy nic do zrobienia i nikt nie chce nic od nas.
Widzę, że próbujesz wejść na górkę, skąd będziesz miał dobry widok na swój własny wspaniały (mam takie przeczucie) świat.

sturecki

2025-11-09

Jak rachunek z życiem kończy się minusem, to znaczy, że jeszcze jest sens dopisywać. Spokój sumienia to chyba najlepszy zysk, jaki można mieć bez podatku.
A ten widok z górki? Oby nie na koniec drogi, tylko na początek czegoś, co wreszcie widać wyraźnie.
Pozdrawiam.

Kika88

2025-11-09

Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie🙂⭐️

sturecki

2025-11-09

Dzięki. Choć wiersz sam by powiedział, że tylko spisał to, co i tak krążyło w powietrzu i zaszumiało mi w głowie.
Pozdrawiam.

Elżbieta

2025-11-09

Uff, to jest wiersz!, bardzo trafił do mnie! Głęboki i ważny. Ludzie mówią różne rzeczy, najczęściej, by poczuć się nieco lepiej, jak w rachunku stałe wychodzi minus, albo nie zawracają sobie głowy buchalterią! Są takie sprawy, których nie można w żaden sposób wycenić i ani przeliczyć, bo jak poradzić sobie z emocjami w rachunkach?
Gdybym mogła byłoby 6/6
Pozdrawiam, Staszku:))⭐️

sturecki

2025-11-09

Emocje w rachunkach to jak woda w kalkulatorze – niby coś pokazuje, ale wynik zawsze się rozmazuje.
Ludzie gadają, bo cisza by ich rozliczyła szybciej niż sumienie.
A życia nie da się przeliczyć – ono zawsze wystawia fakturę „za przeżycie”, bez rabatu i bez terminu płatności.
Pozdrawiam i dziękuję za szóstki.

Naja

2025-11-09

Rachunek zysków i strat... Dobre pytanie "ile naprawdę zostało"... , jak zaczniemy dodawać i odejmować.
Świetna poetycko wyrażona, filozoficzna refleksja.
Myślę, że wszyscy sporządzamy bilanse, ale czy warto... Odpowiedź na te pytanie niczego już nie zmieni. Może jednak zdeterminować postępowanie na przyszłość. Bo, w tym przypadku, zawsze warto...
Pozdrawiam ciepło i serdecznie :-))

Naja

2025-11-11

Dobre pytanie :-) Nie zastanawiałam się do tej pory.
Myślę, że waga obu odczuć jest porównywalna, w przypadku rzeczy istotnych. Ze wskazaniem na większą moc satysfakcji z osiągnięć i dokonań.

sturecki

2025-11-09

Dzięki – pewnie, że każdy coś tam sobie podlicza po cichu.
Może właśnie o to chodzi – żeby nie liczyć zbyt dokładnie, tylko nie przestać próbować zrozumieć.
A Ty – liczysz bardziej to, co się udało, czy to, co przeszło bokiem?

Gminny Poeta

2025-11-09

Jesteś dobrym aforystą tylko że starasz się je za bardzo upoetycznić, przez co stają się bardzo zagmatwane. Pozdrawiam z uśmiechem:))))

sturecki

2025-11-09

Masz rację. Czasem zdanie samo się przystraja, jakby szło na galę, zamiast po prawdę.
A aforyzm ma trafiać w serce, nie w słownik.
Wymyślam ich dużo, żeby nie powiedzieć ... tysiące. I pozostanę w tym sobą.
Pozdrawiam.

Mitylene

2025-11-09

A może lepiej zamnkąć w końcu te drzwi do przeszłości i zakończyć te wszystkie "rachunki sumienia" i zacząć żyć , tu i teraz w teraźniejszosci? To rizpamietywanie to chyba najgorsza opcja....co by było.gdyby....lepieǰ nie iśc tą scieżką.. Ciekawy wiersz! Pozdrawiam.

sturecki

2025-11-09

Drzwi do przeszłości niby można zamknąć, ale klamka i tak zostaje w środku głowy.
„Żyć tu i teraz” – piękne hasło, szkoda że teraźniejszość często ma zaległe faktury.
Rozpamiętywanie to jak rozdrapywanie strupa – niby wiesz, że nie wolno, ale ręka sama leci.
„Co by było gdyby” to najdroższe pytanie świata – kosztuje nerwy, a odpowiedzi brak w pakiecie.
Pozdrawiam.

Izka1^(*)

2025-11-09

Życie to rachunek, którego nigdy nie da się zamknąć. Zawsze zostaje „reszta” — emocji, wspomnień, win, niespełnień. Nie da się wyliczyć prawdy, ani ująć jej w bilansie, bo najważniejsze rzeczy istnieją poza logiką i matematyką. Pozdrawiam w zadumie 🍂

Izka1^(*)

2025-11-09

Może "a mogłam inaczej"

sturecki

2025-11-09

Masz rację – życie to rachunek, który ciągle dopisuje drobne druczki na końcu paragonu.
Zawsze coś zostaje - trochę żalu, trochę śmiechu, trochę „a mogłem inaczej”.
Prawdy też nie policzę – za dużo w niej niewiadomych, za mało wyników.
Gdybyś mogła skreślić jedną pozycję z tego życiowego rachunku, którą byś wykreśliła bez wahania?

Nicotykanie^(*)

2025-11-09

Świetny tekst — jak bilans, który nagle zaczyna oddychać.
Matematyka emocji nigdy się nie zgadza, bo sumienie nie zna działań odwrotnych.
Każde „zero” ma w sobie echo czegoś, co kiedyś chciało być całością.
Piękna precyzja w ciszy między wersami.

sturecki

2025-11-09

Niech sobie bilans oddycha? Oby nie rachunkiem za tlen.
Matematyka emocji? Tam nawet kalkulator płacze, zanim policzy.
Zero z echem? To po prostu liczba, która udaje, że coś pamięta.
„Precyzja w ciszy” – jasne, ale to cisza robi całą robotę, nie wersy.
Dziękuję i pozdrawiam.

Moona@

2025-11-09

Ważnych spraw lepiej nie odkładać na później, żeby nie żałować.
Druga szansa może nie zdążyć...

sturecki

2025-11-09

Odkładanie na później to taki cichy złodziej – zanim się obejrzysz, wyniesie Ci czas z szafy.
Druga szansa? Jasne, tylko lubi przychodzić spóźniona i bez przeprosin.
Jak coś jest ważne, to rób dziś. Jutro ma w zwyczaju udawać, że o niczym nie wie.
Pozdrawiam.

Magdalia

2025-11-09

"Umiesz liczyć, licz na siebie" Tak mi się skojarzyło. Pozdrawiam:)

sturecki

2025-11-09

Jasne, „licz na siebie” – szkoda tylko, że życie nie daje kalkulatora w zestawie urodzinowym.
A jak się pomylisz w rachunkach, to pretensje możesz mieć tylko do księgowego, który jest ... no właśnie, gdzie?
Najgorzej, że czasem liczysz na siebie … a akurat jesteś nieobecna.
Pozdrawiam.

Marek Żak

2025-11-09

Główna mz operacja matematyczna to różnica między oczekiwaniami i tym co dostałeś od życia tu, na ziemi. Jak masz wiarę, możesz oczekiwać, że to, po tamtej stronie zrekompensuje wszystkie minusy tutaj, ale może być zupełnie inaczej, że te minusy się jeszcze pogłębią, a plusy będą jeszcze większe.
Pozdrawiam

sturecki

2025-11-09

„Zając musi być skuteczny” – super, tylko niech ktoś mu powie, że życie to nie zawsze sprint, czasem lis czeka za zakrętem.
Rozczarowanie nie znika od skromnych planów, tylko od grubszego pancerza na sercu.
Pozdrawiam.

Marek Żak

2025-11-09

Jeden z francuskich myślicieli z XVIII wieku pisał o tej różnicy, konkretnie, że jak masz małe oczekiwania, to nie będziesz rozczarowany.
Co do pytania,, to odpowiedział tata zając synkowi w wierszyku "Rady ojca":
To jest synku temat wieczny,
zając musi być skuteczny.

Pozdrawiam i udanej niedzieli.

sturecki

2025-11-09

Jak życie robi różnicę, to zwykle wychodzi na minus – kalkulator aż się wstydzi wynik pokazać.
Liczyć na „tamten świat” to jak czekać na zwrot podatku z kosmosu – może przyjdzie, a może listonosz zabłądzi.
Plusy po śmierci? Fajnie brzmi. Ale póki co żyjemy tu, gdzie rachunek płaci się żywymi nerwami, nie obietnicami.
Podsuwam pytanie do Mistrza: jak nazwać działanie, które jest naszym oczekiwaniem?

JoViSkA

2025-11-09

Może lepiej na nic nie liczyć, żeby się nie przemęczyć i nie przeliczyć, rachunek i tak zostanie kiedyś wystawiony, po co się głowić na zapas?
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłej niedzieli Stasiu :)

sturecki

2025-11-09

Spoko, prowokuj dalej – jak już mnie wyprowadzisz z równowagi, to przynajmniej będzie na co zwalić puentę.

JoViSkA

2025-11-09

hihihi...lubię Cię tak czasami sprowokować, bo ciekawi mnie Twój punkt widzenia :)

sturecki

2025-11-09

Tak. Człowiek człowieka ogra i jeszcze każe mu się cieszyć, że „uczciwie przegrał”.
Natura nie bawi się w paragrafy – jak przyjdzie rozliczyć, to nawet paragonu nie zostawi.
„Sprawiedliwie co do grosza”? Jasne. Tylko u niej walutą są skutki, nie gadanie.
Hi, hi ... nakręcasz mnie do pisania aforyzmów. I dobrze.

JoViSkA

2025-11-09

Tylko człowiek człowieka może oszukać i okraść, nawet jeśli uda się poczuć rozliczonym, to za chwilę okazać się może to był blef...Ale natury nie oszukasz i myślę, że ona wszystkich rozliczy co do grosza sprawiedliwie...

sturecki

2025-11-09

Nie liczyć też trzeba umieć, inaczej ktoś policzy za ciebie – z prowizją.
„Po co się głowić?” – bo jak oddasz głowę na przechowanie, to zwrócą Ci ją w ratach, bez mózgu.
I akurat ... nie liczysz np. na moje komentarze? ... hi, hi ... bo na mnie to wiadomo.

aff^(*)

2025-11-09

Jak peel sam widzi w wierszu. Bez wiary wychodzi się na zero.
Pozdrawiam 🌼

sturecki

2025-11-09

Głupie wiersze? Spokojnie, każdy poeta ma szufladę pełną „o tym lepiej nie wspominać”.
Rozmowy z wrogami wiary? Najgorzej, że czasem siedzą w tej samej głowie, co Ty.
Wiara do dzielenia? Jasne, ale najpierw sprawdź, czy Ci jej ktoś po cichu nie rozmienia na drobne.
Bliskość zmarłych to nie rachunek, tylko echo – pytanie, czy wierzysz w głos, czy w powrót głosu.
A czy to wiara, czy pewność? Jeśli musisz pytać, to jeszcze wierzysz. Gdybyś była pewna, już byś nie pisała.

aff^(*)

2025-11-09

No o przyznam się, że tyle tych głupich wierszy napisałam, i rozmów z wrogami jawnymi niejawnymi wiary stoczyłam z różnym skutkiem. Że boję się czasem, że to może mnie pogrążyć.
Tylko ja wierzę, że wiarą trzeba się dzielić. A czy jej mam sama az tyle,?
Mogę tylko powiedzieć, że nie ilość i wielkość obrazów są jej świadectwem.
Jeśli się czuje bliskość zmarłych osób czy było w połowie drogi to to liczenie wiara czy pewność?
Pozdrawiam

sturecki

2025-11-09

Zero to i tak luksus, większość bez wiary kończy na minusie.
Wiara nie gwarantuje zysku, ale bez niej nawet nadzieja nie chce podpisać umowy.
Jak nie wierzysz, to liczby się nie zgadzają, choćbyś liczyła do upadłego.
Liczysz czy wierzysz?

Krystek

2025-11-09

Całe nasze życie składa się z dobra i zła.
Czyńmy tak, by na plusie było zawsze dobro.
Serdecznie pozdrawiam, myśli radosne
zostawiam:)

sturecki

2025-11-09

Fajnie brzmi, ale dobro nie zawsze umie robić nadgodziny.
Jakby samo „czyńmy” działało, to świat wyglądałby jak reklama margaryny.
Dobro na plusie? Najpierw niech chociaż przestanie być na zasiłku.
Pozdrawiam.

LydiaDel

2025-11-09

Często nasze życiowe rachunki zaokrąglamy, bo w gruncie rzeczy cóż nam pozostało? Końcowy rachunek będzie się zawsze zgadzał – każdy otrzyma tyle wypłacone, na ile sobie zasłużył. 6/5 Serdecznie pozdrawiam i życzę Ci miłej niedzieli.

sturecki

2025-11-09

Zaokrąglamy, bo jakby policzyć co do grosza, to by nam się odechciało żyć.
„Każdy dostanie, na ile zasłużył” – ładne hasło, szkoda że życie nie zna taryfikatora.
Gdyby sprawiedliwość naprawdę robiła przelewy, wielu dalej czekałoby na pierwszą wypłatę.
Dostałaś już swoją, czy ciągle czekasz?

andrew

2025-11-09

To czego nie było to kapitał, na razie nieznany. To mobilizuje rachunek, mogą być nadwyżki.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-11-09

Jasne, „kapitał nieznany”. Brzmi jak oszczędności, których jeszcze nie ma, ale już się cieszymy, że kiedyś będą. Nadwyżki? W życiu? No chyba że zmartwień.
Zanim coś policzysz na plus, sprawdź, czy to nie tylko cień pożyczony z przyszłości.
Pozdrawiam.

jolka

2025-11-09

Nigdy nie mieliśmy-czy doliczyć to do strat czy uznać za stan startowy...?Bolesne pytanie.Życiowe wyliczanki nie poddają się arytmetyce ani księgowości...Zwykle kończymy na minusie..

sturecki

2025-11-09

Jak nie mieliśmy, to i nie straciliśmy. Ale człowiek i tak potrafi zrobić z braku dług na całe życie. Życie nie liczy jak księgowy – tu się zgadza tylko to, co boli.
Minus nie znika, ale da się na nim usiąść, żeby w końcu odpocząć od liczenia.
Pozdrawiam.

Odyseusz62

2025-11-09

Życiowa matematyka
Nieodmiennie minnie zachwyca
Tu coś odejmie tam coś doda
Raz jest zysk a nieraz szkoda
Pozdrawiam.

sturecki

2025-11-09

Życie liczy po swojemu – czasem wychodzi plus, czasem brakuje na resztę, ale i tak nikt nie pozwoli nam zamknąć zeszytu przed ostatnią stroną.
Pozdrawiam.

Waldi1

2025-11-09

odjąć lat się nie da ...jedynie poczucie może Ciebie odmłodzić ..w tym przypadku ja mam 20 lat … i żyję bez niepokoju ...
doświadczenia dobrze przekazywać … bo na tym wielu się uczy ...
to prawda … że czas ..a czasem tylko za lecza … bo pamięć ma pamiętnik z którego nie da się wszystkiego wymazać … rachunek sumienia jest bardzo ważny … dobrze też zadawać sobie pytania … ile nam zostało do ostatecznego celu … itd. …
pozdrawiam serdecznie ... dobranoc ...

sturecki

2025-11-09

Masz rację. Lat się nie skasuje, ale głowa może mieć własny kalendarz.
Doświadczenie to jedyne, co naprawdę warto rozdawać, bo i tak każdy zapłaci swoim czasem.
A rachunek sumienia? Lepiej robić go na bieżąco, niż czekać na „fakturę końcową”.
Pozdrawiam.