po prostu życie ... pozdrawiam serdecznie...

Cieszę się że wróciłeś do dłuższej formy , ciekawy wiersz. Pozdrawiam.

Dobrze czytać Twoje zielone wiersze...
Dwie strony medalu, dwa przeciwstawne bieguny, dwie strony księżyca...
5/6 *
Pozdrawiam :)

Miłosne terapie to chyba novum ale poezja chwyta wszystkie określenia szczególnie płynące z ciekawego serca 🙂❤️

Dusza nie ginie nie pada ponieważ jest bez początku i końca na wieczność

Galbiczku, mam nadzieję że sam się nie musisz motać z treścią zawartą w w/w podwójnych bliźniaczych wierszykach; sam już wiele razy też myślałem, żeby sobie czarnym kolorem buźkę zamknąć.
ps. wiem, że to było dawno i może jest już tylko wspomnieniem, ale zaczęła znowu tu pisać Twoja dobra koleżanka, co nawet Cię oficjalnie kiedyś tu szukała, gdy brakowało jej lubianego przyjaciela. Zapewne się, jak tam spojrzysz to się ucieszy; nastąpiła tam zmiana zdjęcia, ale one jakoś nie może się do końca wywołać (tam jak kiedyś); patrz raczej na wiersze - aktualny jest smutny, ale to u nie raczej przypadek - nadal jest kochana, gdy się czyta jej niepowtarzalną poezję. Ps. Wierszyki Ci oczywiście tutaj oceniłem - nie będzie mnie teraz kilka tyg. to rewanżu nie trzeba. Jeśli jest Ci "źle" to chętnie mogę się z Tobą podzielić na adres mailowy - po tylu latach jako pacjent robi się nawet największy nieuk specjalistą.. 🤫

Dwugłos – najpierw o spotkaniu obcych, którzy stali się sobie bliscy, a potem o ich rozpadzie.
Dobitnie pokazuje, że dusza zanim zgaśnie, przechodzi przez miłość, szaleństwo i wreszcie ból utraty.
Pozdrawiam.