Twoje Wiersze - Solaris Stanisława Lema

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

BardzoBardzo

2020-08-13

Mnie powalił na kolana "niezwyciężony" potem dałem radę już tylko bajki robotow przygody Ijona Tichego i pilota Pirxa i kongres futurologiczny.
Cała fantastyka później to dla mnie już tylko blady cień.
No może jeszcze Oramus i jego gadające piwo ale nie pamiętam tytułu.
A co do soloarisa nie umiałem przebrnąć przez to, przykro mi.
Pozdrawiam i dziękuję

BardzoBardzo

2020-08-13

uuu Dostojewski... a ja taki niedokształciuch nawet nie wiem że on coś poza wojną i pokojem napisał.
U Dantego na bramie piekieł napisali "porzućcie wszelkie nadzieje...." to chyba dla tego że wszyscy mamy nadzieję że jednak jest lepiej niż myślimy

Kornel Passer

2020-08-13

U Dostojewskiego jest taka wizja piekła, która tu bardzo niedokładnie, wręcz ledwie w przybliżony sposób przytaczam z pamięci: " Ludzie myślą , ,że piekło to otchłanie ogniste, a to ot taki pokój jak mój, pajęczyna , zegar tyka, nic sienie dzieje,. szyby brudne, i tak całą wieczność". Ot i ostatnie wrażenie. Nie myśl, że nie mam nadziei , że jednak jest inaczej.

BardzoBardzo

2020-08-13

w takim razie ostatni przebłysk świadomości masz gdy cię do trumny składają a całe poprzedzające życie to jakieś pieprzone ciuciubabki z instynktami i popędami, nie mówiąc o emocjach. co do takich książek to jest ich wiele ja mam problem obecnie z 3 tomem przygód Joanny Chyłki ale jeśli chodzi o fantastykę to "człowiek o 24 twarzach" naprawdę zastanawia(też o świadomości i też nie umiem go dokończyć) a osobisty koszmar to moje małżeństwo czasami bliska Ci osoba potrafi stworzyć piekło ale okazuje się że trudno pozostać dłużnym ze tak powiem

Kornel Passer

2020-08-13

Jest kilka książek, przez które nie przebrnąłem, np Ulisses Joyce'a, ale solaris mnie wciągnął. Mój koszmar, to przypuszczenie , że życie kończy się ostatnim rozbłyskiem świadomości i to właśnie jest naszym piekłem.

Chris^(*)

2020-08-13

Witaj Kornelu. Bardzo udany wiersz. Widać znajomość książki lub filmu, w dodatku znajomość "przetrawioną", co zaowocowało świetnym wierszem. Sam książki nie czytałem ale widziałem wersję radziecką filmu (bardzo udaną) oraz wersję amerykańską (już słabszą). Tą pierwszą kupiłem potem w oryginale i nie wahałem dać maksymalną cenę, jak na film dvd, która była w sklepie. Teraz dumnie stoi na półce. Pozdrawiam!

Kornel Passer

2020-08-13

Witaj Chris. Zastanawiałem się kiedyś, co by ze mnie zostało , gdyby zabrać wszystko to, co powstało z filmów, książek, wierszy itd... Oj joj joj. Wiele moich wierszy to przetrawione, a często ledwie nadgryzione dzieła innych. Dzięki za życzliwy komentarz. N ie jestem wyjątkiem i takie komentarze sprawiają mi przyjemność.

Iks Weli

2020-08-13

"Solaris" To jednak z takich moich lektur, które co jakiś czas do mnie wracają, jak "Proces" Kafki, czy "Mistrz i Małgorzata" Bułhakowa... Nie widziałem rosyjskiej filmowej wersji Tarkowskiego, jak tu chyba sugerujesz, choć tego reżysera widziałem kilka filmów, ten jednak film ominąłem. Nie pamiętam dlaczego. To się teraz nadrobi :) Ale to getto, hmm, racja, wszystko ku temu się skłania. No, jest to swego rodzaju psychologiczne studium zachowań człowieka zamkniętego za nieprzekraczalną granicą pod karą śmierci. W każdym razie dzięki za dobry ferment w tym temacie :)

Chris^(*)

2020-08-13

Witaj Iks. Polecam wersję radziecką Solaris. Jest w niej dużo dialogów, więc treści, czym wygrywa z wersją amerykańską. Choć czytałem, że obydwie wersje filmowe Lem mocno zjechał. Nie podobały mu się, ale to za pewne wynik tego, że książka jest bardzo głęboka.

Kornel Passer

2020-08-13

Nasze wspomnienia, również z dzieciństwa, , myśli, obrazy, marzenia, ten cały konglomerat, który leży w nas spokojnie, wystarczy lekko zdeformować, czyli „przesunąć o jedno miejsce”, by stał się koszmarem, większym niż wroga cywilizacja pozaziemska. Obrazy z wiersza rzeczywiście są luźno inspirowane filmem z dzieciństwa, ale nie przypomnę sobie , co to był za film. Chciałem wyrazić też kontrast miedzy ogólną „przestarzałością” technologiczną Lema, a ciągle świeżą koncepcją Obcego. W dzieciństwie podobno cudem uniknął getta. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.