- Zamierzam uwolnić Assasun i odnaleźć Wrota Niebios - odezwała się Sybilla leniwie przeciągając na łożu z drewna cedrowego. Po chwili otuliła się białą, lnianą tkaniną i wtuliła ramiona Setha. Przez ułamek sekundy, na twarzy mężczyzny pojawił się uśmiech.
     - Znowu uciekasz? Tym razem od kogo? - zapytał.
     - Raczej przed kim - odpowiedziała, potem dodała - Nirgal mnie odnalazł.
     - Nirgal to nic nie znaczący żołnierz, wykonuje tylko rozkazy.
     - Rzecz w tym, że nie wiem jakie to rozkazy.
     - Dlatego zamierzasz cały czas się ukrywać? -zapytał Seth.
     - Tak, do póki nie poznam jego zamiarów.
     - Jesteś esencją życia, Ra cię nie zniszczy, bo to równałoby się z wyrwaniem sobie serca. Oboje utrzymujecie równowagę, jeśli jednego z was zabraknie, wszechświat pogrąży się w chaosie.
     Sybilla westchnęła.
     - Tęsknię za spokojnym bytem, nie obciążona odpowiedzialnością za istnienie życia.
     - Uwierz, nie potrafiłabyś być zwyczajną kobietą - wyszeptał Seth całując ją w czoło i dodał - Uwolnię Assasun, ale pod jednym warunkiem.
     - Jakim?
     - Odeślesz ją w inny zakątek kosmosu.