nostalgia
w tobie muzyko wszystek żal się mieści
i brzmisz jak nuty które wciąż pamiętam
lecz moje słowa innej pragną treści
gdy wkładam w pióro szafir atramentu
niech żal twój płynie w inne świata strony
i w głębi morza niech algą zakwitnie
bo po cóż płakać lepiej być szalonym
magikiem światła przestrzeni błękitnej
dać sobie spokój i płynąć na fali
poddać się woli tego co nam dane
a ty muzyko brzmij jak brzmiałaś dalej
niech żal twój płynie i rozmiękcza kamień