X
Za wcześnie na sen
vilanella
2022-10-06 16:12
Powinnam być żywa, tak jak inni ludzie,
Ale już od dawna żyję życie we śnie
I nikt mnie nie może z tego snu obudzić.
Szarpię się w samotni, łapię oddech w trudzie,
Słyszę wasze słowa mówione przedwcześnie,
Powinnam się cieszyć, żyć jak inni ludzie.
A tymczasem płaczę i marzę o cudzie,
O tym, że sen cierpki z końcem nocy pryśnie,
Lecz nikt mnie nie umie z tego snu obudzić.
A tymczasem wszystko idzie jak po grudzie,
Kolejne godziny mijają boleśnie.
Chciałabym być piękna, tak jak inni ludzie.
Zmęczona spokojem, pozbawiona złudzeń
Patrzę w sufit zastygła w kamieniu zbyt wcześnie.
Nikt już nawet nie chce próbować mnie zbudzić.
Czekam – trwam w tłumionej, upiornej ułudzie,
Może jeszcze wszystko skończy się pomyślnie…
Tak bardzo bym chciała żyć jak inni ludzie,
Ale nie potrafię się ze snu obudzić.
Ale już od dawna żyję życie we śnie
I nikt mnie nie może z tego snu obudzić.
Szarpię się w samotni, łapię oddech w trudzie,
Słyszę wasze słowa mówione przedwcześnie,
Powinnam się cieszyć, żyć jak inni ludzie.
A tymczasem płaczę i marzę o cudzie,
O tym, że sen cierpki z końcem nocy pryśnie,
Lecz nikt mnie nie umie z tego snu obudzić.
A tymczasem wszystko idzie jak po grudzie,
Kolejne godziny mijają boleśnie.
Chciałabym być piękna, tak jak inni ludzie.
Zmęczona spokojem, pozbawiona złudzeń
Patrzę w sufit zastygła w kamieniu zbyt wcześnie.
Nikt już nawet nie chce próbować mnie zbudzić.
Czekam – trwam w tłumionej, upiornej ułudzie,
Może jeszcze wszystko skończy się pomyślnie…
Tak bardzo bym chciała żyć jak inni ludzie,
Ale nie potrafię się ze snu obudzić.
