Błąd jest błędem, czyli czymś co warto (o ile się da) poprawić i iść dalej. Jeśli jednak ktoś uparcie powtarza błąd dziesiątki razy to błąd przestaje być błędem, a staje się postawą życiową. I to bywa straszne.

Uczymy się cały czas na błędach
Pozdrawiam serdecznie:)

jeśli się nie błądzi to się człowiek nie uczy a uczy się by nie błądzić i taka w tym kwadratura koła lub coś podobnego

kłaniam się
wszystkiego dobrego

Błądzić jest rzeczą ludzką, ten ich nie popełnia, co nic nie robi...
Pozdrawiam Stasiu :)

Pierwszą strofą przypomniałeś mi powiedzenie znane chyba większości studentom " kto nigdy nie oblał egzaminiu nie jest prawdziwym studentem"! Sprawdziłam to na sobie, jedno niezdane zaliczenie, pamiętam, ze wszystkich najlepiej, łącznie z nazwiskiem asystenta, mam zatem niechlubną historię z drugiego roku.
Jednak, to życiowe błędy są najważniejsze, nie raz uczą, innym "topią", bezpowrotnie!
Pozdrawiam serdecznie, Staszku:)⭐

W innych okolicznościach mogłabym pomyśleć że to rodzaj prania mózgu lecz tu w poezji to wolne myśli i emanacja emocji 🙂❤️

Masz rację -sturecki- tylko przez błędy uczymy się naprawdę żyć i rozumieć siebie.

Nie ma nikogo kto by nie popełniał błędów, nawet jeśli w swoim mniemaniu uważa, że ich nie popełnia. U kogoś widzimy błędy u siebie niekoniecznie samo życie pozdrawiam serdecznie 😉

ten Twój wiersz jest piękną lekcją życia ...pamiętam jak dziś na wielu błędach swoich i innych się uczyłem … od dziecka jestem dobrym obserwatorem i piękno życia mnie urzeka … trafiam na dobrych ludzi ...mądrości ich słucham lub je odrzucam … kierując swoim umysłem … tak by czynów swoich nie żałować … dmucham na zimne rękę podając ...zawsze jestem sobą dlatego inni o mnie też dbają …zawsze dążę do o celu i spełniam marzenia … gdyby nie popełnione błędy w mym życiu …. dziś byłbym głąbem zarozumiałym ...
ten kto nie zbłądził nie zna prawdziwego życia … często wypowiada słowa ...a one są bez pokrycia … gdy ra popełniłem błąd za to przeprosiłem i nigdy on się nie powtórzył w przeciwnym razie ...szafa od przeprosin by się nie zamykała ...to wszystko zawdzięczam mamie ...nie ojcu i jej za to jej chwała ... pozdrawiam serdecznie ...

Osobiście czytam, jako konieczność błędu, bo człowiek na błędach się uczy. Oczywiście, najlepiej uczyć się na błędach innych, ale to własne przemawiają najbardziej. Błędy, jak wszystko, gdy zbyt wiele, bywają zniechęcające i kosztowne, po których można się nie podnieść, Pozdrawiam

Witam!
Analiza:
Druga strofka mi się podoba. Zachęca do refleksji.
Pierwsza jest bez sensu. Gdy przyjrzeć się bliżej.
Trzecia pisana na zasadzie "sztuka dla sztuki", na siłę, pod publiczkę.
Czwarta chybiona. Człowiek nic nie musi.
Piąta próbuje spinać to czego zabrakło w tekście (patrz powyżej)
Ocena:
"treść" - 2. Ocena mierna ale zaliczająca. "Warsztat" niedużo lepiej - 3 - formuła zlepku "prawd". Ale... ponieważ Autor tak bardzo się starał i jak dziecko w podstawówce kaligrafował swoje literki z wywieszonym języczkiem, podnoszę do 4. Ocena dobra. Jak mówią nauczyciele - na zachętę!
Sugestie: warto czytać "się" przed publikacją. Należy szanować oczy Czytelnika.
Odradzam naśladowanie stylu Misia Puchatka. Ja wiem że jak wpadał w Gości musiał opędzlować cały miód. To było nawet urocze. Kochamy go za to ale nie zapominajmy że to był miś o bardzo małym rozumku.
P o z d r a w i a m

Każdy popełnia błędy. Ważne, by wnioski
wyciągać na przyszłość.
Serdecznie pozdrawiam, ciepłe i przyjazne
myśli zostawiam:)

Błądzić jest rzeczą ludzką.
Pozdrawiam.

Błąd jak GPS na przyszłość.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia