Stoi na półce piękny egzemplarz książki

Autor: Guy de Maupassant,

Przysłali mi ją z Wydawnictwa Białej Łąki,

Na adres: ul. Wyobraźni, poste-restante.



Palę się wprost z niecierpliwości,

By ją – pachnącą farbą – wziąć do rąk,

Niektórzy skrzywią się: po co?

Przecież czasy się zmieniły i po kie licho czytać takiego coś?



Być może czasy się faktycznie zmieniły,

Ale dusza moja jest wciąż zakonserwowana,

Tuwim, Gałczyński – to moi idole,

Zaczarowany koń – i dorożka zaczarowana.



Powożona przez zaczarowanego fiakra,

Stangreta, dorożkarza (jak zwał, tak zwał)

Na koniec pracy czeka już zmrożonej wódki ćwiartka...

Klik-klak o bruk, kopyta, klik-klak.



Na koniec, gdy dowiezie cię pod wskazany adres,

I obola wsuniesz mu w sękatą dłoń,

Jak Charonowi, za wierną przez Styks przeprawę,

Na koniec pracy niech się napije chłop.



Jutro na nowo do pracy codziennej,

Żmudnej, świadczonej przez okrągły rok,

Ogłaszanej w Gazecie Codziennej,

I tak na okrągło, i tak na abarot…



2025