X
Świetlisty sen (1)
biały (bez rymów)
2025-10-01 23:52
Trzy wiersze, które tworzą jeden rytm – od snu, przez ciszę, po przebudzenie w świetle.
Tryptyk o cykliczności. Noc, cisza i dzień stają się metaforami ludzkiego doświadczenia.
Tryptyk o cykliczności. Noc, cisza i dzień stają się metaforami ludzkiego doświadczenia.
(tryptyk - część pierwsza)
Sen dzisiaj zabrał mnie w podróż.
Podał mi srebrną dłoń
i wspiął się ze mną po nitkach księżyca.
Weszłam lekko, bez wysiłku,
jak myśl, która jeszcze nie zdążyła opaść.
Słuchałam, jak gwiazdy szepczą imiona nocy.
Noc rozplatała włosy ciszy.
Nasyciwszy się ciszą,
wróciłam spokojna.
Ziemia pachniała snem.
Obudziłam się –
z gwiezdnym pyłem w dłoni.
W sercu wciąż świeciła kropla światła.
Sen dzisiaj zabrał mnie w podróż.
Podał mi srebrną dłoń
i wspiął się ze mną po nitkach księżyca.
Weszłam lekko, bez wysiłku,
jak myśl, która jeszcze nie zdążyła opaść.
Słuchałam, jak gwiazdy szepczą imiona nocy.
Noc rozplatała włosy ciszy.
Nasyciwszy się ciszą,
wróciłam spokojna.
Ziemia pachniała snem.
Obudziłam się –
z gwiezdnym pyłem w dłoni.
W sercu wciąż świeciła kropla światła.
To jest wiersz pierwszy. Następne części ukażą się oddzielnie.
Zmęczone słowa (2)
Noc minęła (3)
Zmęczone słowa (2)
Noc minęła (3)
