chociaż mnie nie znasz to uwierz proszę
ten sam kalendarz w kieszeni noszę
w nim dni powszednie i krótkie święta
które niezmiennie pragnę pamiętać

i choć mnie nie znasz wiem że co rano
w lusterku witasz swą twarz zaspaną
a ja gdy wstaję to widzę ciebie
tam w głębi ramy gdzie jesteś . nie wiem

lecz czuję duszy twojej westchnienie
i to mnie wzrusza nadal niezmiennie
bo siła wersów we mnie wciąż rośnie
na przekór temu co stwarza pośpiech

więc choć mnie nie znasz to uwierz proszę
ten sam kalendarz w kieszeni noszę

.

rozpasałam się srebrzyście
jakbym była sekretarką
pana który nocą wylśnił
słowa których rojna gwarność

jest podmiotem który życie
słodzi smakiem mlecznej drogi
gdy realizm grozi byciem
panem nazbyt frazom srogim

nad tym rozpasaniem które
wciąż notuję w księdze nocy
kiedy księżyc swą fryzurą
mami moje śpiące oczy

a gwiazd roje są zazdrosne
o przypadłość tak niezwykłą
że wciąż w sercu noszę wiosnę
mimo że już jesień przyszła

rozpasałam się srebrzyście
i w zielone gram z nią cicho
poszukując nowych wylśnień
koloruję słowem przyszłość



http://bibsy.pl/8UHwb4Pc/uzywaj-daru-zycia-usmiechow-dzieci-kolorow-nieba-zapachu-kawy-cieplego-wiatru-i-dzwonienia-tramwajow-ciesz-sie-mrozna-zima-i-upalnym-latem-szczescie-to-czas-nie-zapomnij-o-tym


http://bibsy.pl/fzz81QaV/ludzie-rodza-sie-podobni