Idź spokojnie, Przyjacielu, przez burze i przez lęki,
Pamiętaj, że zawsze masz oparcie w swym przewodniku,
A on już Ci nie pozwoli nigdy doznać udręki,
Ludzie różnie go nazywają, a ja – mówię o Płanetniku,
Zmiennochmurym i wręcz wszechmogącym Jańciu Wodniku.

Bądźże sobą, zwłaszcza miłości nigdy nie udawaj,
Nie baw się niczyim uczuciem, nigdy go nie wyśmiewaj,
Pamiętaj, że wszyscy inni mają do życia prawo,
Nie żyjesz tu sam, panie, nie zalewaj!
(To że gardzisz innymi, nie oznacza wcale
Iżeś z lepszej gliny, Ty bęcwale!)

Zdumiony, Światowid patrzy na cztery świata strony,
Czterema twarzami, każda wąsata, każda sroga,
Jestem wręcz pewien, że gdyby tylko zechciał,
Pokonałby w mig waszego boga!
(Intencjonalnie małą literą,
Aby zatrzymać się poprzed Fronterą.)
Warszawa, 9 XII 2021