Twoje Wiersze - Kawiarnia na Szewskiej

Kawiarnia na Szewskiej

wolny

2025-01-17 11:47

Rozjechaliśmy się na dwa końce świata
Los i tak nasze drogi przeplata
Widziałem cię, w rodzinnym mieście
Piłaś kawę, na rogu Szewskiej
Wyglądałaś tak pięknie, jak lata wcześniej

Przeznaczeniem było, że w tej samej chwili
Na rynku w Krakowie razem żeśmy byli
Lecz odwagi zabrakło, by podejść do Ciebie
Tyle czasu upłynęło, od ostatniej chwili
Wzrok nasz się spotkał i minął

Przez ten sekundy ułamek
Widziałem w twoich oczach
Że zapomniałaś kim był chłopak
W harcerskim mundurze
W długich brązowych włosach

"Tęsknię. Nie wiem, za czym dokładnie. Rozpoznaję w sobie tęsknotę. Po prostu. " ~ Kartki z białego zeszytu

autor

neo_werter

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2025-01-17

Uniwersalne tematy tęsknoty, wspomnień i przypadkowych spotkań, które mogą zmienić bieg naszego życia. Obraz kawiarni na Szewskiej staje się metaforą utraconych szans i nieodwracalnego upływu czasu. Pozdrawiam serdecznie

Monia

2025-01-17

Bardzo nostalgiczne pozdrawiam serdecznie 😉

neo_werter

2025-01-17

Dziękuję za wizytę i również serdecznie pozdrawiam :)

braciszek ^(*)

2025-01-17

Ooo...! Ja też czasem wciąż tęsknię za Krakowem. 🤗😊😇 Za dziewczyną z tamtych lat już nieco mniej. 😉😅😜 I niby świat jest dziś na wyciągnięcie ręki, a jednak nie tak łatwo jest wrócić w kąty, które gdzieś już są daleko za nami. Pozdrawiam Cię. Hej ho!

neo_werter

2025-01-17

Kraków piękne miasto. A co do dziewczyny to fakt, są ludzie za którymi nie specjalnie się tęskni jak znikają xD
Również pozdrawiam :)

sturecki

2025-01-17

Znam tę krakowską ulicę i często po niej chodzę. A wiersz to opowieść o spotkaniu, które mimo swej przypadkowości niesie ze sobą głębokie emocje. Obraz kawiarni na rogu Szewskiej i wspomnienia harcerskiego munduru pięknie ukazują upływ czasu i trudność w odnalezieniu dawnych więzi. Moment, w którym wzrok bohaterów się spotyka, ale nie prowadzi do rozmowy, jest niezwykle przejmujący – pozostawia mnie z uczuciem niespełnienia i refleksją nad tym, jak przeszłość czasem nie daje się odtworzyć. To wzruszający wiersz o tęsknocie i nieuchwytności chwil.