ZWARIOWANE PANTUM MOJE
ktoś zapomniał zapiąć noc na guziki
przeciąg wiersza wymiata słowa z rymu
próżnia – zostaje tylko wynik
przeciąg wiersza wymiata słowa z rymu
cztery wersy gubią sens jak skarpety
chaos – i tak się nie przejmuj
cztery wersy gubią sens jak skarpety
pierwszy się powtarza, drugi już śpi
cisza – przecieka przez dziurawe pięty
pierwszy się powtarza, drugi już śpi
trzeci próbuje odgryźć swój ogon
pętla – zaciska się jak dłoń gada
trzeci próbuje odgryźć swój ogon
czwarty znika w czarnej dziurze refrenu
nicość – buduje egzystencjalny kokon
czwarty znika w czarnej dziurze refrenu
ktoś zapomniał zapiąć noc na guziki
echo – mówi coś w moim imieniu