Temat jest trudny i nie wiem czy dam radeę, bo trzeba by napisać więcej niż mam ochotę. To prawda , że poezja , w przeciwieństwie do prozy, znakomicie daje sobie radę w samych gaciach. ale ta jej cecha ma wielorakie skutki. Z jednej strony mamy ochotę czasem zobaczyć kogoś w gaciach, ale czasem widok takich latających cały czas w gaciach ludzi się nudzi. Poezja straciła publikę nie bez powodu. Jednym z nich był właśnie przykry widok gołych , niezrozumiałych , całkowicie nieprzekładalnych na język dyskursu tekstów , które z powodzeniem można uznać za "gaciowe". Proza nie może sobie na to pozwolić , bo musi być z założenia zrozumiała. Eksperyment Joyca z Ulissesem się nie powiódł. Tego po prostu nikt nie czyta. Wyjściem , może słabym, jest próba pisania wierszy zrozumiałych i przekładalnych na język dyskursu.

Rewelacja!
nic tylko ubrać usztawniany biustonosz Firmy Triumhf :))
osiem gwiazdek za treść :D

Teraz to w ciemno odróżnię wiersz od prozy :)) Świetnie i z lekkim humorem wyłuszczyłaś te różnice.
Pozdrawiam Marto !:)

tak sobie myślę że czasem zamiast wiersza
napiszę jakąś powiastkę moralizatorską
najlepiej z humorem
i żeby była taka z polotem
no i oczywiście musi mieć przesłanie

taka powiastka to jak robotnik budowlany
ale taki fachowiec poważny
jakich mało
co prawda zero gracji i finezji
i usyfiony strasznie
i językiem włada wulgarnym
a czasem to i zionie od niego jak z gorzelni
ale jak zrobi robotę
to aż wszyscy cmokają

a wiersz jak to wiersz
jak ten architekcina
co to odpicuje jakieś kosmiczne plany
weźmie za to kasę
a potem i tak musi przyjść jakiś fachura,
robotnik budowlany
i powiedzieć "co poeta miał na myśli"

Ostatnie wersy to kwintesencja ;)

Pozdrawiam ;)

Świetnie zaakcentowałaś różnice miedzy prozą, a poezją. Nic dodać, nic ująć. Wiesz uśmiechnęłam się czytając ostatnią strofę, bo oczywiście okularami mojej wyobraźni ( i nie tylko ) zobaczyłam tę piękną Panią Poezję w samych skarpetkach , rzecz jasna nie od pary :) i w gaciach. Tak, Poezja zdecydowanie może sobie na to pozwolić i nikomu z tego nie musi się tłumaczyć! Miłej niedzieli :)

Właściwie to pełna zgoda! Poezja ma to do siebie, że nie musi być od razu zrozumiana. Zresztą, i tak pomiędzy wersami każdy znajduje własne ścieżki, często tak różne od tej, którą podążył sam autor. Proza to już inna bajka. Zresztą, co ja będę pisać, w swoim wierszu doskonale zawarłaś te różnice. Na pewno warto zaglądać do różnych gatunków i poszerzać swoje horyzonty w wyobraźni. Pozdrawiam!

Ujarzmić poezję to jak wziąć instynkt na smycz - nie da się (jest dzika)! A proza jest (niestety) popularniejsza i lubi się lansować. Fajne ujęcie.
z pozdrowieniem.