Osiecka
lusterko kieszonkowe
kostka Rubika
brygady żniwne
pieśni masowe
nadawane przez głośniki
Kokosal i proszek ixi
odmowa paszportu
stalówka i atrament
podciąganie oczek
komitet blokowy
bumelanci i ubek
chłoporobotnik
czytać Ekspresiaka
„Podwieczorek
przy mikrofonie”
to było ogromne
XX zjazd KPZR
teatrzyk Bim Bom
w Piwnicy pod Baranami
zabawa i modlitwa
i wreszcie STS
„Myślenie ma kolosalną przyszłość”
„Kochankowie
z ulicy Kamiennej”
„Okularnicy”
nasze dziewczyny
były wtedy piękne
STS był komuną artystyczną
piękni
dwudziestoletni
dzieci szczęścia
dzieci października
chłopcy z deszczu,
chłopcy z wiatru
czyści jak dzieci
i śmieszni jak anioły
żyliśmy jak motyle
pancerne motyle
zawsze mi się podobał
taki zbuntowany, na „nie”
przyklejony do baru,
jak niedopałek sporta
mężczyźni Osieckiej
m. in.
Witold Dąbrowski
Marek Hłasko
Wojciech Frykowski
Jeremi Przybora
Wojciech Jesionka
Daniel Passent
Zbigniew Mentzel
mówiła:
jestem wdową
po pokoleniu
około mnie
tylu jest zmarłych
jakby przetoczyło się
przez moje łóżko
powstanie listopadowe
„Idę do ciemnego baru
Gdzie nie widać oczu”
gdy zachorowała
otaczała się byle kim
często odwiedzała bar SAX
na Saskiej Kępie
albo szła na dworzec
do jakiś meneli
do koleżanek
zużytych przez noc
córka wszędzie znajdowała
puste butelki
a na koniec jej życia
Maria Osiecka-matka
i Helena Zaremba-gosposia
dostały się do historii literatury