X
Nieśpieszności szukam
proza wierszowana
2024-01-31 08:30
Nieśpieszności szukam.
Spokojnego kroku po słonecznych smugach
w szeptanym lesie.
Świergotu ptaków porannych,
które ledwo otworzyły oczy ,
mówią, że kochają życie.
Wiatru, który lekko ślizga się po tafli wodnej,
gładzi ją z czułością jak kochanek,
kochankę po plecach.
Okruchów światła,
rozrzuconych na wodzie,
która się zasrebrzyła.
Głębokiego oddechu szukam.
Takiego, który dociera do dna mojego
i budzi pogodność duszy.
Żeby powietrze krążyło
i cicho szeptało do każdej mojej cząstki:
Będzie dobrze.
Spokojnego kroku po słonecznych smugach
w szeptanym lesie.
Świergotu ptaków porannych,
które ledwo otworzyły oczy ,
mówią, że kochają życie.
Wiatru, który lekko ślizga się po tafli wodnej,
gładzi ją z czułością jak kochanek,
kochankę po plecach.
Okruchów światła,
rozrzuconych na wodzie,
która się zasrebrzyła.
Głębokiego oddechu szukam.
Takiego, który dociera do dna mojego
i budzi pogodność duszy.
Żeby powietrze krążyło
i cicho szeptało do każdej mojej cząstki:
Będzie dobrze.
30 stycznia 2024
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
7 razy
Treść
6
6
5
1
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: niebieski
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
BardzoBardzo
2024-01-31
Jak ten las szumiący w czas czerwcowego poranka
Jak to jezioro co ryba w nim radośnie wciąż pluska
Jak to dziewczę co jeszcze nie straciło wianka
Tak się człowiek w marzeniach szcześliwości dopuszcza
Niech nam żyją fantazje co je w głowach pleciemy
jak te wianki na wodę letnią wodą puszczane
Dzięki nim właśnie wiemy czego od życia chcemy
To one od duszy gonią rutyny złą marę
Pozdrawiam :)
Jak to jezioro co ryba w nim radośnie wciąż pluska
Jak to dziewczę co jeszcze nie straciło wianka
Tak się człowiek w marzeniach szcześliwości dopuszcza
Niech nam żyją fantazje co je w głowach pleciemy
jak te wianki na wodę letnią wodą puszczane
Dzięki nim właśnie wiemy czego od życia chcemy
To one od duszy gonią rutyny złą marę
Pozdrawiam :)
2024-01-31
Marzenia jak wianki puszczane na wodę- cudna metafora. Dziękuję za taki rozbudowany komentarz 😉
Inne wiersze z tej samej kategorii
Hortensja i kożuch.
- Hortensja*
literalnie
- bez definicji
- A WALKA WCIĄŻ TRWA -
- tęcza
protokół odbioru cz.1 (proza fantasy)
- bez definicji
Wyrozumiałość to do sukcesu klucz
- Autor nieznany.
bywasz w ciemno-grafitowych chwilach...
- naskraju*(*)
Rozmowa
- Bohema
Kropla i wiatr
- Bohema
Cisza
- Staś(*)
Znaki (proza)
- Yaro
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności