X
Cursum Perficio
wolny
2021-02-16 21:44
zmęczone jest życiem
zwiotczałe ciało
rozżarzoną pustynią
odbywa swą pokutę
oczy ma stępione
na kuszące miraże
wystawione
ręce i nogi
łańcuchem skrępowane
zsiniałą pierś
jadem węży strawioną
usta w suchotach
serce cierniem
okalające
kolana
zakrwawione
trzewia
ogniem palone
plecy
batem smagane
kroczy samotnie
przez kręte labirynty
ciężkie chmury
ma nad głową
deszcz kamieni
krzyk jego
tłumi najgłośniejszy
uśmiech zawita na twarzy
łzy w oczach zatańczą
gdy w oddali
nad horyzontem nadziei
dostrzeże
na słonecznym wzgórzu
ogród
majem kwitnący
żółty dom
przystań bezpieczną
są tam niebieskie drzwi
i tabliczka drewniana
"Cursum Perficio" -
- twoja podróż dobiegła końca
zwiotczałe ciało
rozżarzoną pustynią
odbywa swą pokutę
oczy ma stępione
na kuszące miraże
wystawione
ręce i nogi
łańcuchem skrępowane
zsiniałą pierś
jadem węży strawioną
usta w suchotach
serce cierniem
okalające
kolana
zakrwawione
trzewia
ogniem palone
plecy
batem smagane
kroczy samotnie
przez kręte labirynty
ciężkie chmury
ma nad głową
deszcz kamieni
krzyk jego
tłumi najgłośniejszy
uśmiech zawita na twarzy
łzy w oczach zatańczą
gdy w oddali
nad horyzontem nadziei
dostrzeże
na słonecznym wzgórzu
ogród
majem kwitnący
żółty dom
przystań bezpieczną
są tam niebieskie drzwi
i tabliczka drewniana
"Cursum Perficio" -
- twoja podróż dobiegła końca
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Afrodyta(*)
2021-02-17
Twój wiersz jest skomponowany tak, że może mieć wiele znaczeń. Mnie jednak droga, którą opisuje,bardzo przypomina losy Chrystusa, zaczynając od kuszenia na pustyni, poprzez ukoronowanie cierniem, biczowanie aż do dotarcia na wzgórze i osiągnięcie celu. Czytając Twój wiersz, taki zarysował mi się obraz, dla mnie wymowny i sugestywny, nawet, jeśli daleki od zamysłu twórczego.
2021-02-18
Cieszę się, że wiersz wywołał takie odczucia. Można to sprowadzić do zwykłego człowieka, który dźwiga na swych barkach krzyż życia, by ostatecznie zaznać ukojenia, a przynajmniej człowiek ma taką nadzieję, że to ukojenie kiedyś nadejdzie. Pozdrawiam: )
Osia
2021-02-17
Człowiek w ciągłej podróży przez trudy do gwiazd itd(?)Tak to odebrałam .Pozdrawiam serdecznie
2021-02-18
Witam;) Zmęczony życiem człowiek, w końcu znajdzie spokój, możliwie, że w niebie, dziękuję za odwiedziny i interpretację. Pozdrawiam: )
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności