córko miłości-ty jak ziemia kochałaś polski lud

była sobie pewna królewna
co strumyki nawiedzała
ojcowie zaśnięci ją znali
była dziejom wieków i cnót
teraz dziadek historię opowiada

jaka to była królewna 10 lat miała
była taka królewna co na Wawelu zasnęła
dzieje i dziś pamiętają
świętą Jadwisię śliczną pannę

królowo wieków i czasów
wzniosłaś swe potężne słowo
a twa miłość nie była zatraceniem
w mej pamięci jesteś świętą osobą- jak anioł stróż

bohaterka wieków - odeszłaś
trumna marmurowa na Wawelu
wśród przyjaciół
królowa pełna cnot i chwały
nie czcij rozpaczy
przeszłość- przyszłość rodzi

siła z niej czerpana nowe talenty- rodzi
z łzą na licu śpi Jadwiga
pochylam głowę-bo Kocham Wawel
i tych co z Jadwigą posnęli w sarkofagu

i praw ludzkich wiernie strzegli
i co dalej biją blaskiem na Wawelu
czy widziałeś te groby cnót ?
-a nie zatracenia

groby królów na Wawelu w Krakowie
ludzie padają do ich stóp
ze czcią oddają pokłon na kolanach
za to, że jesteśmy wolni

to nie była miłość stracona-a ofiarna
leży Jadwisia,koło Jagiełło, co krzyże dźwigał
i dwaj Zygmunci tutaj legli
i Batory szablasty, jego szabla świeci
i Wawrzyn Przepasany
i Kościuszko ukochany

wszystko minęło
wszystko tu posnęło
w świątyni śpią

chwalebnej miłości nie zatracili-śpijcie

niech Was Kraków nie zbudzi- gwarem