Świt jutra /Sonet ~ № 303
Gdy północ bije gwiazda w mroku płonie
Stary rok mija w cień cicho odchodzi
Nowy już czeka dzierżąc los w swym łonie
Kielich się pieni radość serca chłodzi
Złoty blask ognia na niebie rozkwita
Nadzieja jasna z mroków się wywodzi
Każdy z nas jutro z ufnością powita
Pisząc na czystej karcie nowe słowa
Gdy wiatr przeszłości w pamięci zaświta
Niechaj ta chwila piękna i surowa
Drogę wyznaczy gdzie marzenia rosną
By w sercu trwała prawda wyjątkowa
Niech nas świt jutra darzy wieczną wiosną
Z duszą odważną i myślą radosną
~ Pióro Amora ~
© XXX.XII.MMXXV
