Twoje Wiersze - TYTUŁEM ŻYCIA IDĄC

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mitylene

2025-01-26

Nie ważne są "tutuły", ale to jakim jest się człowiekiem....Pozdrawiam serdecznie.

sturecki

2025-01-26

Zgadzam się w pełni – tytuły to tylko dodatek, a prawdziwa wartość człowieka tkwi w jego sercu, działaniach i relacjach z innymi. Bycie dobrym człowiekiem to najważniejsze osiągnięcie, które nie wymaga żadnych dyplomów. Pozdrawiam serdecznie.

Kika88

2025-01-25

Za waldim
Pozdrawiam serdecznie:)

sturecki

2025-01-26

Bo ostatni wers doskonale oddaje istotę życia – nie chodzi tylko o cel, ale o całą podróż, którą się odbywa. Bycie "trenerem pierwszych kroków" to niezwykła rola, bo to właśnie od tych kroków zaczyna się każda wielka droga. Dzięki.

Izka1^(*)

2025-01-25

Fundamentalne pytania o sens życia, cel edukacji, naturę ludzkiej egzystencji. Obraz bieżni, mapy, mostu, gwiazd czy drogi stanowi bogatą metaforykę, która pozwala na wielowymiarową interpretację wiersza. Pozdrawiam w zadumie

sturecki

2025-01-25

Twoje spostrzeżenia pięknie oddają bogactwo symboliki zawartej w wierszu. Aż nie wierzę! Rzeczywiście, obrazy bieżni, mapy czy mostu otwierają wiele ścieżek interpretacyjnych, pozwalając każdemu kto czyta odnaleźć coś swojego. Cieszę się, że wiersz skłonił do zadumy.

Larisa

2025-01-24

Wskazywanie drogi jest cenne,
ale czy zostanie ona wybrana przez innych?
Najważniejszy jest pierwszy krok, a resztę
już podsunie samo życie.
Życie jest naszym profesorem... i wciąż nas uczy,
Bardzo dobry wiersz!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-01-25

Dziękuję za tak ciepłą ocenę i refleksję! Masz rację – wskazywanie drogi to jedno, ale każdy musi sam podjąć decyzję, czy nią podążyć. Życie rzeczywiście jest najlepszym profesorem, który uczy nas na każdym kroku, nawet jeśli lekcje bywają trudne. Cieszę się, że wiersz trafił do Twojego serca.

kmalenka8

2025-01-24

Każdy człowiek dokłada małą cegiełkę żeby zbudować sobie lub komuś drogę zwaną życie! Nie da się tego rozdzielić, bo jakby nie patrzyć wszyscy jesteśmy na różne sposoby między sobą powiązani i zależni, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę... Z drugiej strony jak życie i słowa piosenki A. Jantar uczą "najtrudniejszy pierwszy krok" (i najważniejszy) zatem wszystko jest potrzebne i właściwe...Pozdrawiam Staszku serdecznie 😃⭐🍀

sturecki

2025-01-25

Pięknie to ujęłaś – każdy z nas, nawet nieświadomie, dokłada swoją cegiełkę do wspólnej budowli życia.. To właśnie ta sieć powiązań czyni świat tak fascynującym, choć czasem niełatwym. A pierwsze kroki, jak w piosence Anny Jantar, bywają wyzwaniem, ale to one wyznaczają kierunek naszej drogi. Dziękuję za refleksję i przypomnienie tych mądrych słów.

Waldi1

2025-01-24

każdy wers ma swój sens ... i można go rozbierać ... lecz poszedłem na łatwiznę ... bo w tym ostatnim wersie ... jest piękna odpowiedź na wszystko ...

,, a ja? jestem trenerem –
uczę, jak zrobić pierwszy krok
bo droga sama w sobie jest celem " Pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-01-24

Ostatni wers rzeczywiście zawiera głęboką prawdę – uczymy się, jak stawiać kroki, bo to właśnie droga jest naszą największą nauczycielką i celem jednocześnie. Dziękuję za refleksję i zacytowanie fragmentu mojego wiersza, który ... hi, hi ... niesie w sobie tyle mądrości.

Motylek78

2025-01-24

brzmi jak krytyka systemu
ciekawy wiersz
Pozdrawiam serdecznie 🦋

sturecki

2025-01-24

Dziękuję za spostrzeżenie! Czasami wiersze, nawet nieintencjonalnie, dotykają spraw systemowych – być może to siła obserwacji życia. Cieszę się, że wiersz wzbudził ciekawość, bo przecież właśnie o to chodzi w poezji – by skłaniać do refleksji i interpretacji.

Gminny Poeta

2025-01-24

Czyżby to było pokłosie ostatniej aferki pani ministry? Ale z innej strony patrząc to wynik sprowadzenia tytułów pod strzechy. Znaleziono sposób na podniesienie kultury w społeczeństwie. Ot wystarczyło obniżyć wymogi i w krąg mamy magistrów. Pozdrawiam z uśmiechem:))))

sturecki

2025-01-24

Ciekawa obserwacja! Faktycznie, czasem „obniżanie poprzeczki” zdaje się być metodą na masowe sukcesy, choć niekoniecznie przekłada się to na rzeczywistą jakość. Może to być również znak naszych czasów, gdzie tytuły bywają bardziej ozdobą niż odzwierciedleniem kompetencji. Cóż, pozostaje nam podchodzić do tego z dystansem i... uśmiechem. Pozdrawiam serdecznie i z lekkim przymrużeniem oka.

Goldenretriver60

2025-01-24

To chyba Seneka powiedział, że nie jest istotą to, czy wiatr jest dobry, czy zły, tylko świadomość dokąd chcemy płynąć. W tym kontekście pointa wiersza nie jest prawdziwa. Pokonywanie samej drogi nie tylko nie może być celem, ale bez apriorycznego celu nie byłoby drogi jako takiej. Tylko wyznaczanie horyzontów i celów powoduje, że droga zaistniała. Inną rzeczą jest, że do celu może prowadzic wiele dróg - klucz w tym, aby umieć wybrać drogę najlepszą dla siebie i wtedy "podróż" ulubionym szlakiem takim celem pośrednim stać się może.

Goldenretriver60

2025-01-24

Oczywiście, że tak.

Pozdrawiam

sturecki

2025-01-24

Jeśli spojrzeć na wiersz przez pryzmat Seneki lub klasycznej filozofii, to masz rację – droga jest narzędziem, a nie celem samym w sobie.
Ale moim zamysłem było podkreślenie wartości samego procesu życia (podróży) i puenta wyraża bardziej egzystencjalną myśl. Nie skupia się na klasycznym „dokąd” lub „dlaczego”, lecz wskazuje, że sama podróż przez życie (proces, przemieszczanie się, doświadczanie) ma wartość. Nie wymaga to jasno określonego punktu docelowego.
Tak więc moje przesłanie jest bliższe filozofii egzystencjalizmu: czerpania znaczenia z „tu i teraz”.
Obaj mamy rację. Twoją interpretacje przyjmuję za wiarygodną i alternatywną wobec mojej intencji z jaka pisałem wiersz.
Mam nadzieję, że się rozumiemy.

Goldenretriver60

2025-01-24

Cel może być wyrażony nie tylko jako kursor "dokąd". Cel mozna wyrazić tez pytaniem "dlaczego idę?" Tu może być bodźcem wszystko - również zaznanie przyjemności marszu w słoneczny dzień. Niemniej, chęć zaznania przyjemności to też cel.

andrew

2025-01-24

...
niektórzy start mylą z metą
dążą do CELU z pośpiechem
gwałtownie
jak krótkodystansowcy
potem nie starcza im sił
są problemy zawiedzenia
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-01-24

Tak – życie to maraton, nie sprint. Często zbytni pośpiech prowadzi do wypalenia, a przecież siły trzeba rozkładać równomiernie. Najważniejsze to cieszyć się drogą, nie tylko celem, bo to ona jest największym nauczycielem.

Odyseusz62

2025-01-24

Cóż, życie to droga a raczej podróż w nieznane więc zanim cel osiągniesz o ile taki jest to się tą drogą ciesz.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-01-24

Pięknie powiedziane – życie to podróż, a nie tylko cel. Warto cieszyć się każdym krokiem, widokami po drodze i chwilami, które nadają sens wędrówce. Nawet jeśli cel nie jest jasno określony, sama droga może być najpiękniejszą częścią tej przygody.

mis

2025-01-24

Najważniejszy jest zawsze pierwszy krok. Wiersz napisałeś wspaniały, o różnych profesjach, zawodach... Zakończenie - bardzo piękne!
Pozdrawiam :)

sturecki

2025-01-24

Dziękuję za tak serdeczne słowa! Pierwszy krok rzeczywiście ma ogromne znaczenie, bo otwiera drzwi do każdej podróży – tej zawodowej i życiowej. Cieszę się, że zakończenie wiersza przypadło Ci do gustu.

Marek Żak

2025-01-24

Pierwszy krok jest ważny, ale jeszcze ważniejsze, żeby w dobrym kierunku. W szachach to się sprawdza także, Dobre otwarcie pomaga, a po złym, często nie ma czego zbierać. . Pozdrawiam Staszku.

sturecki

2025-01-24

Masz absolutną rację – w szachach, jak i w życiu, pierwszy krok to fundament, ale kierunek nadaje sens całej drodze. Dobre otwarcie może prowadzić do pięknej gry, a złe wymaga sprytu, by odrobić straty. Ważne, żeby zawsze grać z sercem i otwartym umysłem.

Goldenretriver60

2025-01-24

Tak.

Trociny(anna)^(*)

2025-01-24

świetne, refleksyjne i z doskonałą puentą.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-01-24

Dziękuję serdecznie za miłe słowa! Cieszę się, że puenta trafiła w sedno – to zawsze największa satysfakcja.

Elżbieta

2025-01-24

Cenię sobie doświadczenie, to życiowe, ukończenie uczelni nie daje patentu na życie, to jedynie punkt wyjścia. Jest też takie powiedzenie, że podróże kształcą i z nim też się zgadzam. Otwartość na świat, ludzi, nie unikanie trudności, to świetny trenig uczenia odporności!
Pozdrawiam serdecznie, jak zawsze z podobaniem dla refleksyjności utworu:))⭐

sturecki

2025-01-24

Bardzo mądre słowa! Życiowe doświadczenie rzeczywiście jest największym nauczycielem, a szkoły i uczelnie to dopiero początek drogi. Podróże i otwartość na świat poszerzają horyzonty, a zmierzenie się z trudnościami kształtuje naszą siłę i charakter.

Krystek

2025-01-24

Cały czas się uczymy , jak godnie
wędrować przez życie.
Ślę moc serdeczności i pogody
ducha:)

sturecki

2025-01-24

To piękna prawda – życie to nieustanna wędrówka i nauka, a godność i pogoda ducha są najlepszymi towarzyszami tej drogi. Dziękuję za ciepłe słowa i odwzajemniam serdeczności.

JoViSkA

2025-01-24

Ważne, aby robić to, co się lubi i z powołaniem...żeby satysfakcja z wykonywanej pracy przynosiła korzyści obu stronom...:) Pozdrawiam Stasiu i życzę miłego piątku :)

sturecki

2025-01-24

Masz absolutną rację – praca z pasją i powołaniem to klucz do satysfakcji i obopólnych korzyści. Kiedy wkładamy serce w to, co robimy, wszystko nabiera większego sensu. Pozdrowienia piątkowe.

Moona@

2025-01-24

I cały czas uczymy się jak sobie na tej drodze zwanej życiem radzić jak najlepiej...

sturecki

2025-01-24

To prawda – życie to nieustanna nauka, pełna zakrętów i wyzwań. Każdy krok, nawet jeśli czasem błędny, jest lekcją, która pozwala iść dalej z większą mądrością. Ważne, żeby nie bać się próbować i ciągle się rozwijać.
Życzę Ci, żeby Twoja droga była jak najbardziej satysfakcjonująca!

Rosa

2025-01-24

Świetne do refleksji strofy. Ostatni wers warty przypominania.
Pozdrawiam:)