strachy zasiedziałe u zmierzchu...
to już przeszłość.
a jej wody z rzek
lazurowych i czystych
srebrzystych jak szkło
z piaskiem
przeświecającym z dna
białym jak śnieg to
chwilowe przymglenie
bezczas wciąż
trawi mrok i daje chwilę
na przeczekanie w ciszy
jej wikliny nadbrzeżnej
i jej osobnego kraju z dziką naturą
zostawia za sobą tylko
piętnaście sekund.
ona nigdy nie zwolni biegu
i nie pozwoli się zniewolić
zatrwoży kiedy przyjdzie pora
Ocena wiersza
Treść
Warsztat
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrowienia mimo to ślę - może zdążą przed kataklizmem dotrzeć
Pozdrawiam trochę za późno :))
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie :)
Miłego dzionka
Człowiek zawładnął światem, podporządkował sobie przyrodę, ale ta jeszcze "zatrwoży kiedy przyjdzie pora"
Wiersz jest wezwaniem do zatrzymania niszczycielskiej i bezmyślnej siły ludzkiej przed degradacją natury.
Piękny i mądry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Serdeczne pozdrowienia
Uwielbiam Arnaldsa, nie przepadam za tatuażami, ale ten na plecach kobiety ze zdjęcia płyty jest niezwykły. Mógłbym taki mieć:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Arnalds jest też takim odniesieniem do tego co płynie... a tatuaż? też bym chciała mieć taki - tajemniczy i niepokonany.
Serdeczności
Pozdrawiam sympatycznie
Nie sztuką jest upaść, sztuką jest się podnieść i iść dalej.
Dziękuję i pozdrawiam
Refleksyjny wiersz, skłania do myślenia.
Serdeczności i miłej niedzieli:)⭐
Spokojnej niedzieli
Pozdrawiam,
Miłego dnia
Ziemia odda nam ze zdwojoną siłą cały ból, który jej bezmyślnie zadajemy. Piękne krajobrazy zmieniają się w betonową pustynię i nigdy nie wiadomo czy istnieje jeszcze to, co choćby 15 sekund wstecz. Podobnie jak gwiazdy, których światło dotarło do nas, gdy one już zgasły.
Zastanawiam się czy nawiązujesz poprzez te 15 sekund bezczasu do opóźnienia śmierci mózgu po śmieci ciała (wspomniałaś o tym w jakimś komentarzu).
Dobrej nocy. Pozdrawiam.
Pozdrawiam serdecznie
Przeczytałam, pomyślała i popłynęłam 😉 uściski wielkie posyłam 🙂
,,ona nigdy nie zwolni biegu
i nie pozwali się zniewolić
zatrwoży kiedy przyjdzie pora "
a rzeka wpada do morza i staje się jeszcze silniejsza ...
wiersz jest piękny ...
Tak, utwór zagęszcza temat,
Serdeczności
Spokojnej nocy
Absorbujący wiersz zmuszający do refleksji.
Ssrdecznie pozdrawiam!
Pozdrawiam serdecznie
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności