X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

ZNICZ DLA ŻYWYCH W PAMIĘCI

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-11-01 02:16
Z cyklu: CZTERY GŁOSY PAMIĘCI”.
(3/4)

każdy płomień to wspomnienie
które nie przestało oddychać –
nauką rodziców, mądrością nauczycieli
głosem ze sceny, z boiska, ze sztuki życia

iskry biegną jak ich imiona –
nie do zliczenia, do zapamiętania
a każda chce zostać światłem
choćby na krótką chwilę

dym unosi się w górę wspomnień
rozszczepiony na strugi smutku
które nie wiedzą, dokąd wracają
lecz pamiętają, skąd wyruszyły

i tylko wiatr – niestrudzony
ten stary grabarz powietrza –
przenosi oddechy i prochy
tych, co wciąż we mnie są

mam w pamięci zbyt wiele twarzy
żeby mówić o końcu –
więc zapalam kolejne świece
by światło miało w kim się odbić

bo gdy płomień gaśnie, nie znika –
tylko rozdziela się na nowe iskry
które wracają po cichu
po imieniu i po znaczeniu
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
12 razy
Treść

6
10
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
0
5
12
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Jastrz
Jastrz
2025-11-02
Niestety nie każdy płomień to wspomnienie. Grób mojego dziadka został oznakowany przez IPN jako grób weterana walk o Polskę. Wczoraj widziałem na nim harcerzy zapalających znicze. A drużynowy na nich krzyczał "Pospieszcie się bo mamy jeszcze siedem grobów do oblecenia!".
Dla tych dzieciaków płomień nie był symbolem pamięci - Nie wiedzą przecież o moim dziadku nic, poza tym, że IPN uznał go za godnego ich świeczek. Dla nich płomień jest symbolem obowiązku. Uciążliwego, bo serce wyrywa się do swoich zmarłych.


sturecki
2025-11-02
I to jest najsmutniejsze: gdy ogień pali się z obowiązku, a nie z pamięci.
Pozdrawiam.

JaSnA7
JaSnA7
2025-11-01
A ci, którzy są po drugiej stronie, odczuwają ciepło każdego płomyka...
Pozdrawiam Staszku:)⭐️


sturecki
2025-11-01
Tak. Jeśli coś tam czują, to właśnie to, że jeszcze ktoś o nich myśli, zanim sam zgaśnie.
Pozdrawiam.

Elżbieta
Elżbieta
2025-11-01
Prawda, że zapalając znicz, przywołujemy pamięcią człowieka, z którym kiedyś dzieliliśmy życie, połączył nas los, światło jest "włącznikiem", nasze myśli biegną ku osobie, z którą na ten moment mamy "nić kontaktu na poziomie duchowym".
Bardzo ładny wiersz!
Serdeczności, Staszku:)⭐️


sturecki
2025-11-01
Dokładnie, płomień to tylko sygnał – resztę robi serce, które pamięta bez kabla.
Pozdrawiam.

Goldenretriver60
Dusza, to emanacja energii życia. Być może dlatego ogień znicza jest tak dobrym symbolem tejże.
I tu nie potrzeba wiary w życie pozagrobowe, żeby domyślać się istnienia duszy.
Wiersz oddaje również moje rozumienie życia po - właśnie jako energii tych, z którymi dane nam było się spotkać na naszej drodze.

Przesyłam zatem kwant pozytywnej energii dla Twojego wiersza. 6/5


sturecki
2025-11-01
Dokładnie, nie trzeba dogmatów, żeby czuć, że coś z człowieka zostaje – choćby w czyjejś pamięci, słowie, geście.
Dziękuję. Pozdrawiam.

Waldi1
Waldi1
2025-11-01
światełko które płonie … jest dowodem … na to .. że w sercu i pamięci Twojej i naszej wciąż oni żyją … tu zeszli ze sceny ...lecz tam czekają na nasze modlitwy za nich … do Ojca Naszego … by do królestwa Swojego ich przyjął … oby ta mądrość rodziców ... nauczycieli i naszych bliskich trwałą ...bo tu nie jesteśmy wieczni … zostanie po nas wspomnienie itd. ..itd … z prochu powstałaś i w proch się obrócisz … lecz tam żyć wiecznie będziemy ... pozdrawiam serdecznie pęiknym słonecznym dniem ...


sturecki
2025-11-01
Idź spokojnie, resztę dopiszemy po Amen.

Waldi1
2025-11-01
wychodzę do kościoła Bóg Waldusia wzywa ... jest czas modlitwy czas na pisanie ...późnej cmentarz ... odwiedzanie bliskich i tych zapomnianych ..

sturecki
2025-11-01
Pięknie powiedziane ... tu jesteśmy chwilą, tam dopiero się sprawdzi, co naprawdę w nas zostało.
Pozdrawiam.

niezgodna54
niezgodna54
2025-11-01
...wspomnienia - łaty na dziurach przeszłości


sturecki
2025-11-01
Tak, byle te wspomnienia się trzymały, bo bez nich cała historia by się pruła.
Pozdrawiam.

andrew
andrew
2025-11-01
...każdy zostawił w nas ślad,
nawet te niechętnie,
ukształtowały nas...

Pozdrawiam serdecznie
Spokojnego dnia


sturecki
2025-11-01
Dokładnie, nawet rysa na sercu robi z człowieka rzeźbę, nie szkic.
Pozdrawiam.

Marek Żak
Marek Żak
2025-11-01
Tak, każdy mień to wspomnienie, świeci, grzeje i gaśnie. Trudno o lepszą metaforę życia i śmierci. Pozdrawiam Staszku.


sturecki
2025-11-01
Prawda ... w końcu i my jesteśmy tylko chwilowym światłem, które ktoś kiedyś zapamięta lub nie.
Pozdrawiam.

Maciek.J<sup>(*)</sup>
Maciek.J(*)
2025-11-01
bardzo ładny hołd dla tych, których już nie ma


sturecki
2025-11-01
Dziękuję, to mój sposób, żeby powiedzieć im: „wciąż tu jesteście, choć inaczej”.
Pozdrawiam.

Krystek
Krystek
2025-11-01
Wraz z płomieniem ku niebu unoszą się nasze
wspomnienia. Stojąc przy grobach czujemy ich
bliskość, Dusze ich są przy nas, tylko ciała zabrał
czas .
Ślę moc serdeczności z pogodą ducha:)


sturecki
2025-11-01
Dokładnie tak — ciało leży w ziemi, ale wspomnienie ma własne skrzydła.
Pozdrawiam.

Kornel Passer
Kornel Passer
2025-11-01
Ornamentyka i nasz polski sposób przeżywania 1 listopada tworzy specyficzną rzeczywistość, zupełnie niezależną od religii, wiary, czy przekonań filozoficznych. Odbieram to jako swoiste "zastygnięcie" żywych przed "swoimi" umarłymi Nie rozumiem jak to jest możliwe, że mimo tej niezwykłej aury tego święta znalazło się u nas w kraju miejsce na Halloween. Nie życzę niczego złego młodym ludziom bawiącym się w przebierańców, ale po prostu się dziwię. Może to zdziwienie starego zgreda?


sturecki
2025-11-01
To nie zdziwienie, tylko trzeźwe spojrzenie. My tu stajemy w zadumie, a obok ktoś sprzedaje plastikową czaszkę na baterie. Polska – kraj dwóch światów na jednym chodniku, nie tylko w polityce, ale i na cmentarzu.
Pozdrawiam.

JoViSkA
JoViSkA
2025-11-01
Piękny wiersz upamiętniający ten szczególny i ważny dla wszystkich dzień...
Pozdrawiam Stasiu serdecznie


sturecki
2025-11-01
Dzięki, to ten jeden dzień, gdy nawet cisza ma założoną żałobę i mówi głośniej niż ludzie.
Pozdrawiam.

Odyseusz62
Odyseusz62
2025-11-01
Ładnie o tych iskrach co chcą być płomieniami, to jest właśnie prawdziwa poezja.
Pozdrawiam.


sturecki
2025-11-01
Dzięki, poezja to właśnie iskra, która albo chwyci, albo zgaśnie w pół słowa.
Pozdrawiam.

hiala
hiala
2025-11-01
Każde słowo jak płomień-oświetla,ogrzewa i przypomina.
Ładnie -pozdrawiam


sturecki
2025-11-01
Dziękuję, niech więc te słowa palą się dłużej niż znicz.
Pozdrawiam.


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności