Pastorałka z Duchem
Józef z Maryją Świątynię mijali,
blisko niej trakt do Betlejem wiedzie,
Duch Święty w grocie żłóbek naprawił.
Tam Pełna Łaski złożyć ma Dziecię.
Uprzątnął drogę z ostrych kamieni,
po której w nocy pasterze przybiegną.
Zapalił lampę i wodę wymienił,
drewna narąbał i siadł przed stajenką.
Okien stajenka w ogóle nie miała,
a z paleniska, tuż obok wejścia,
płomyki ciepła cienie rzucały,
tworząc ze skałą przestrzeń zamkniętą.
Duch Święty cicho przywitał Rodzinę
w osobie służki, co koc przyniosła,
a jak Maryja powiła Dziecinę,
sprawił, by Gwiazda Mędrcom zabłysła.
Potem z miłością patrząc na Króla,
w uśmiechu wiatru, co włosy czesze,
łagodnie pomógł Matce utulić
to najważniejsze na świecie Dziecię.

Wiersz Miesiąca
Zaloguj się, aby móc zagłosować na Wiersz Miesiąca.