metro w Lizbonie przyciąga bielą
jak mauretańska dzielnica
przyklejone do siebie siedliska
ocalały w trzęsieniu ziemi
Alfama to samodzielna republika
w obrębie miasta z własnym kodeksem
morska bryza przynosi ukojenie
w upalne popołudnie

wąskie zaułki żądzą krajobrazem
jak azulejos w podziemnej metropolii
wypalane kafle tworzą cudeńka
w różnych stylach pombalino i art deco
gdy słońce południa zapadnie się w wodzie
wędrowiec zagubi się w labiryncie
niesymetrycznie rozmieszczonych placów
kapryśnych uliczek

nad miastem dawne zamkowe mury
poruszam się powoli
skromne zabezpieczenia
widok maskuje ryzyko
żółty tramwaj zabiera na przejażdżkę
kierowca auta wykrzywia lusterko
wąska przestrzeń
zarządza ruchem
z dala most Vasco da Gamy
zaplanowany z rozmachem
przez współczesnego architekta
inna wizja urbanistyczna

stąd pochodzi Święty Antoni
patron roztrzepanych i zapominalskich
zwany padewskim
urodzony nad ujściem Tagu
gdzie szerokie wody wpadają do oceanu
pamiętaj nieco przekupny
nie odmawiaj ofiary
przychodzi z pomocą
żyjącym w chmurach
tam gdzie wyobraźnia
ma przewagę nad rozsądkiem

Bożena Joanna
Luty 2023