przechadzam się po krużgankach politechniki
kim jestem dla młodego pokolenia
kombatantem studentem powstańcem

niedawno na rogu wybuchł goliat
stoją książki na półkach nieruchomo
dotykam w rękach pozostaje popiół

niemcy atakują z impetem
szaleją wystrzelane pociski
steny i sidolki osłaniają odwrót

dym szczypie w nozdrza uciekamy
płonące powierzchnie ratunkiem
przed kulą nacierającego wroga

dziś na dziedzińcu stoi pomnik
metalowa płyta postrzębiona
nieregularnymi kształtami

przede nią dwie równoległe gąsienice
siła wroga przeważyła gniew
AK trwało na posterunku

czerwone i białe rozkwitłe mieczyki
symboliczna wiązanka i znicze
na straży pamięci Sarmatia

denerwują mnie zbędne słowa
wypowiadane przez mądrych ludzi
powstanie było nieporozumieniem

we mnie budzi się wojownik powtarzam
byłem szczęśliwy idąc do powstania
siedemdziesiąt lat temu i dzisiaj

Bożena Joanna
sierpień 2023